2) зама́х -у m. (на правы́); парушэ́ньне (право́ў або́ спако́ю)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
reciprocal[rɪˈsɪprəkl]adj. узае́мны;
reciprocal understanding узаемаразуме́нне;
reciprocal affection узае́мная прыхі́льнасць;
Such treaties provide reciprocal rights and obli gations. Такія пагадненні забяспечваюць узаемныя правы і абавязкі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
лицево́й
1.(относящийся к лицу человека) переводится обычно формой род.сущ. «твар»;
лицевы́е му́скулы му́скулы тва́ру;
лицево́й нерв нерв тва́ру;
2.(передний) пярэ́дні; (верхний) ве́рхні; (наружный) во́нкавы; (о ткани, одежде и т. п.) до́бры, пра́вы;
лицева́я сторона́ мате́рии до́бры (пра́вы) бок матэ́рыі;
3.(личный) асабо́вы;
лицево́й счёт асабо́вы раху́нак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АГУЛЬНАЗЕ́МСКІЯ ПРЫВІЛЕ́І,
заканадаўчыя акты ВКЛ, якія дзейнічалі на тэр. ўсёй дзяржавы і замацоўвалі правы розных сац. груп, найперш шляхты. Найб. вядомыя тры прывілеі 1387 вял. князя ВКЛ Ягайлы, два з іх (ад 20 і 22 лют.) вызначалі льготы феадалам за пераход у каталіцтва, вызвалялі каталіцкае духавенства ад дзярж. павіннасцяў і падаткаў. Гарадзельскі прывілей 1413 замацоўваў унію ВКЛ з Польшчай, пашыраў правы феадалаў-католікаў і абмяжоўваў правыправасл. феадалаў. Прывілеямі 1432 і 1434 правасл. феадалам даваліся такія ж правы, як і католікам. Апошні прывілей гарантаваў асабістую свабоду і недатыкальнасць шляхты. Прывілеем 1447вял.кн. Казімір забараняў надзяляць чужынцаў, у т. л. палякаў, пасадамі, маёнткамі, землямі і чынамі ў ВКЛ, абмяжоўваў права пераходу сялян ад аднаго феадала да другога. Прывілеем 1492вял.кн. Аляксандр пацвердзіў ранейшыя правы шляхты, вызначыў асновы адм., цывільнага і крымін. права. У 1506 Жыгімонт І Стары выдаў прывілей, які пацвердзіў усе папярэднія прывілеі, дадзеныя духоўным і свецкім феадалам, гарадам, мяшчанам і наогул асобам усякага стану. Ім завяршыўся першы этап развіцця пісанага права ў форме агульназемскіх прывілеяў, потым асн. законамі краіны сталі Статуты ВКЛ 1529, 1566, 1588 (пра кожны гл. асобны арт).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Праве́ц, праўцак у выразах: стаяць праўцом ’стаяць прама’ (стаўб., Нар. сл.), стаяць праўцака ’не даваць магчымасці паварушыцца’ (калінк., З нар. сл.), на праўцака браць ’аб стане непрытомнасці’ (Ян.), праўцаком ’дыбам’ (гом., Нар. словатв.), правцёвый ’той, які стаіць старчаком’ (брэсц., З нар. сл.). Укр.правцем поставити ’выпраміць (руку, ногу), не даць сагнуцца’. Да правы ў значэнні ’роўны, прамы’.
exercise one’s rights as a citizen выкарысто́ўваць свае́правы́ грамадзя́ніна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
vested interests[ˌvestɪdˈɪntrəsts]n.pl.
1. замацава́ныя зако́нам маёмасныя правы́
2. заціка́ўленыя ко́лы; карпара́цыі, манапо́ліі;
have a vested interest in smth. мець абгрунтава́ны інтарэ́с да чаго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дэкстра́н
(англ. dextran, ад лац. dexter = правы)
арганічнае злучэнне класа поліцукрыдаў, утворанае рэшткамі глюкозы; выкарыстоўваецца як замяняльнік плазмы крыві, а таксама ў харчовай, тэкстыльнай і папяровай прамысловасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)