шафёрскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шафёра, уласцівы яму. Шафёрскія правы. □ Я прыгадаў няпісанае шафёрскае правіла: лепш аб’ехаць сто кіламетраў па добрай дарозе, чым паўзці дзесяць па дрэннай. Хадкевіч. // Прызначаны для шафёра. Дзяўчына падбегла да шафёрскай кабіны, працягнула шафёру абедзве рукі з двума рамонкавымі букетамі. Янкоўскі. // Прызначаны для падрыхтоўкі шафёраў. Шафёрскія курсы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sierpowy
1. серпавы;
2. м. спарт. бакавы ўдар; хук;
prawy (lewy) sierpowy — правы (левы) хук
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zastrzeżony
zastrzeżon|y
1. папярэдне абумоўлены;
2. забраніраваны;
wszystkie (wszelkie) prawa ~e — усе правы абароненыя
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
crusade1 [kru:ˈseɪd] n.
1. hist. крыжо́вы пахо́д
2. кампа́нія ў абаро́ну (чаго-н.); пахо́д су́праць (чаго-н.);
a crusade for women’s rights кампа́нія па барацьбе́ за правы́ жанчы́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
right3 [raɪt] v.
1. выпраўля́ць; аднаўля́ць справядлі́васць;
right the oppressed абараня́ць правы́ прыгне́чаных;
That is a fault that will right itself. Гэта выправіцца само сабой.
2. выпро́стваць; выраўно́ўваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Саці́н ’баваўняная або шаўковая тканіна, якая мае гладкі бліскучы правы бок’ (ТСБМ), саці́на ’тс’ (Ян.), саці́навы ’які мае адносіны да саціну’ (ТСБМ, Бяльк.), саці́нкаву ’тс’ (ТС). Праз рус. сати́н ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 79) з ням. Satin або франц. satin ’атлас’, якія тлумачаць з араб. zaitūnî ’з кітайскага горада Цзяадун’, г. зн. тканіна названая па месцу паходжання. Гл. Локач, 171; Праабражэнскі, 2, 254; Фасмер, 3, 565.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
vested
[ˈvestɪd]
adj.
1) укла́дзены, замацава́ны зако́нам
vested rights — правы́, замацава́ныя зако́нам
2) апра́нуты ў ша́ты
a vested choir — хор у ша́тах
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
преиму́щество ср.
1. (превосходство) перава́га, -гі ж.; перава́жнасць, -ці ж.;
2. (привилегия) юр. прывіле́я, -ле́і ж.;
права́ и преиму́щества правы́ і прывіле́і;
◊
по преиму́ществу перава́жна.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
узако́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Надаць чаму‑н. законную сілу, зацвердзіць, аформіць у адпаведнасці з законам. Узаконіць шлюб. // Увесці ва ўжытак на правах агульнага прызнання; даць чаму‑н. правы грамадзянства. Крытык павінен уявіць сабе сувязь паміж адзінкавым выпадкам і агульнымі рысамі жыцця, зразумець сэнс пэўнага выпадку, вытлумачыць яго прычыны, узаконіць яго існаванне. Юрэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
géltend
a дзе́йны, які́ ма́е сі́лу
etw. ~ máchen — прад’яўля́ць свае́ правы́
sich ~ máchen — дамагчы́ся прызна́ння, заваява́ць аўтарытэ́т
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)