юкагі́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да юкагіраў, які належыць, уласцівы ім. Юкагірскія песні. Юкагірская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЯЛЯ́ЕЎ Яўген Міхайлавіч

(н. 11.9.1926, г. Клінцы Бранскай вобл., Расія),

рускі спявак (лірычны тэнар). Нар. арт. СССР (1967). Скончыў Маскоўскі муз.-пед. ін-т імя Гнесіных (1968). З 1947 саліст ансамбляў песні і танца Прыкарпацкай і Кіеўскай ваен. акруг, у 1955—79 — Ансамбля песні і танца Сав. Арміі, з 1980 — Расканцэрта. Ў рэпертуары рус. нар. песні, песні сучасных кампазітараў (многія выканаў упершыню). Дзярж. прэмія СССР 1978.

т. 3, с. 405

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

cabaret [ˈkæbəreɪ] n.

1. заба́ва, прадстаўле́нне (песні і танцы), яко́е дэманстру́ецца кліе́нтам у рэстара́не/начны́м клу́бе

2. рэстара́н, начны́ клуб, кабарэ́;

a singer in a cabaret спява́к кабарэ́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

«Лявоніха» (ансамбль песні і танца) 2/211

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Байда (герой укр. нар. песні) 2/74

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

валачо́бны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да валачобнікаў. Валачобныя песні. // Уласцівы валачобніку, такі, як у валачобніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лю́лі, выкл.

1. Ужываецца пры закалыхванні дзіцяці; прыпеў у песні-калыханцы.

2. Прыпеў у некаторых народных песнях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закліка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які заклікае, заве. Грозная хваля песні нарастае, грыміць па лесе, як заклікальны звон. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яку́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Якуціі, якутаў, які належыць, уласцівы ім. Якуцкія песні. Якуцкая мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

weselny

weseln|y

вясельны;

pieśni ~e — вясельныя песні;

orszak ~y — вясельны паязд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)