валачо́бны, ‑ая, ‑ае.
Уст. Які мае адносіны да валачобнікаў. Валачобныя песні. // Уласцівы валачобніку, такі, як у валачобніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)