пераступі́ць 1, ‑ступлю, ‑ступіш, ‑ступіць;
1.
2. Зрабіўшы крок, перамясціцца куды‑н.
3.
пераступі́ць 2, ‑ступлю, ‑ступіш, ‑ступіць;
1.
2. Зрабіць уступку, саступіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераступі́ць 1, ‑ступлю, ‑ступіш, ‑ступіць;
1.
2. Зрабіўшы крок, перамясціцца куды‑н.
3.
пераступі́ць 2, ‑ступлю, ‑ступіш, ‑ступіць;
1.
2. Зрабіць уступку, саступіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перахо́д, ‑у,
1.
2. Месца, прыгоднае або прыстасаванае для пераправы цераз што‑н.
3. Спецыяльнае збудаванне, якое злучае адно памяшканне або месца з другім; калідор, галерэя.
4. Адлегласць паміж двума пунктамі, пройдзеная пешшу без прыпынкаў за які‑н. час.
5. Момант або месца, дзе што‑н. адно пераходзіць у іншае; звяно, што аб’ядноўвае з’явы, якія пераходзяць адна ў другую.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раста́ць, ‑тану, ‑танеш, ‑тане;
1.
2.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ху́ткі, ‑ая, ‑ае.
1. Які адбываецца з вялікай хуткасцю.
2. Быстры ў сваіх рухах, дзеяннях, рашэннях і пад.
3. Які адбываецца ў кароткі адрэзак часу.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
suchy
such|yсухі;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
паступі́ць, ‑ступлю, ‑ступіш, ‑ступіць;
1. Уладкавацца куды‑н., стаць членам, удзельнікам чаго‑н.
2. Павесці сябе пэўным чынам, зрабіць нейкі ўчынак.
3. Быць дастаўленым куды‑н., атрыманым кім‑н.
4. Рухаючыся, дасягнуць чаго‑н., апынуцца дзе‑н. (пра паветра, ваду, газ і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ператвары́цца, ‑тваруся, ‑творышся, ‑творыцца;
1.
2. Ажыццявіцца, набыць значэнне рэчаіснасці.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адысці́, адыду́, ады́дзеш, ады́дзе; адышо́ў, -шла́, -ло́; адыдзі́;
1. Пакінуць ранейшае месца; ідучы, аддаліцца ад каго-, чаго
2.
3. Перамясціцца, аддаліцца (пра падзеі, з’явы прыроды
4.
5. Пакінуць свае ранейшыя пазіцыі; адступіць.
6.
7. Адстаць, аддзяліцца, перастаць шчыльна прылягаць да чаго
8. Дайсці да звычайнага, нармальнага стану; перастаць хварэць, адчуваць недамаганне; зрабіцца зноў адчувальным, рухомым (аб змерзлых, здранцвелых частках цела); супакоіцца, прыйсці ў сябе пасля зведанага перапалоху, гневу, хвалявання
9.
10. Закончыцца, мінуць, перастаць існаваць; зрабіцца гісторыяй, мінуўшчынай, легендай.
11.
Адысці на задні (на другі план) — страціць актуальнасць, стаць другарадным.
Адысці ў нябыт (у мінулае) — не астацца ў памяці людзей.
||
||
Адыходны промысел (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
перарасці́, ‑сту, ‑сцеш, ‑сце; ‑сцём, ‑сцяце, ‑стуць;
1.
2. Выйсці з узросту, устаноўленага, вызначанага для чаго‑н.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
преде́л
1. (граница) мяжа́, -жы́
преде́лы колеба́ния температу́ры ме́жы хіста́ння тэмперату́ры;
преде́л упру́гости, высоты́, нагру́зки мяжа́ пру́гкасці, вышыні́, нагру́зкі;
преде́л про́чности
преде́л челове́ческой жи́зни мяжа́ (рубе́ж) чалаве́чага жыцця́;
перейти́ преде́лы
в преде́лах го́да у ме́жах го́да;
2. (конец)
ну́жно поста́вить преде́л разла́ду трэ́ба пакла́сці кане́ц разла́ду;
3. (край, страна)
родно́й преде́л ро́дная краі́на (ро́дны край);
4.
тео́рия преде́лов тэо́рыя грані́ц;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)