радыкалі́зм, ‑у, м.

1. Светапогляд радыкала ​2 (у 1 знач.), палітыка, якую праводзяць радыкалы ​2 (у 1 знач.).

2. Склад думак і дзеянняў, уласцівы радыкалу ​2 (у 2 знач.); палітычная смеласць, рашучасць. Лучыну, напрыклад, зусім не лішні быў бы багушэвічаўскі радыкалізм, яго надзвычай актыўнае стаўленне да сацыяльных супярэчнасцей. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэакра́тыя

(гр. theokratia, ад theos = бог + kratos = сіла, улада)

форма дзяржаўнага кіравання, калі палітычная ўлада ў краіне належыць духавенству.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

opposition [ˌɒpəˈzɪʃn] n.

1. процідзе́янне, супраціўле́нне;

meet with opposition сустрака́ць процідзе́янне/пярэ́чанні

2. the Oppo sition апазі́цыя (палітычная партыя);

the leader of the Opposition лі́дар апазі́цыі

3. ling. апазі́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

politics [ˈpɒlətɪks] n.

1. палі́тыка, паліты́чная дзе́йнасць;

Politics has never interested me. Палітыка мяне ніколі не цікавіла.

2. паліты́чныя по́гляды;

What are your politics? Якія ў вас палітычныя погляды?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

volatile [ˈvɒlətaɪl] adj.

1. chem. ляту́чы; які́ лёгка ператвара́ецца ў па́ру;

volatile oil эфі́рны але́й

2. зме́нлівы, непастая́нны;

a volatile disposition легкаду́мнасць;

a volatile political situation зме́нлівая паліты́чная сітуа́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АПТЫМА́ТЫ

(ад лац. optimates знатныя),

ідэйна-палітычная плынь у Стараж. Рыме ў канцы 2—1 ст. да н. э. Абапіраючыся на сенат, аптыматы абаранялі інтарэсы арыстакратыі (набілітэту), выступалі за захаванне алігархічнай (арыстакратычнай) рэспублікі. Супрацьстаялі папулярам, якія адстойвалі інтарэсы плебеяў.

т. 1, с. 436

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

экано́мія ж.

1. Éinsparung f -; Spársamkeit f - (ашчаднасць);

экано́мія грашо́вых сро́дкаў [сыраві́ны] Éinsparung von Géldmitteln [von Róhstoff];

дзе́ля экано́міі ча́су um Zeit zu spáren;

2.:

паліты́чная экано́мія polítische Ökonomíe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

а́кцыя​1

(польск. akcja, ад лац. actio = дзеянне)

дзеянне, накіраванае на дасягненне якой-н. мэты (напр. дыпламатычная а., палітычная а.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жыро́нда

(фр. Gironde = вобласць у Францыі)

палітычная групоўка ў перыяд Французскай рэвалюцыі 1789—1799 гг., якая перайшла на бок контррэвалюцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панславі́зм

(ад пан- + с.-лац. Slavus = славянін)

палітычная плынь, якая імкнулася да аб’яднання ўсіх славянскіх народаў пад уладай рускага цара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)