тэакра́тыя

(гр. theokratia, ад theos = бог + kratos = сіла, улада)

форма дзяржаўнага кіравання, калі палітычная ўлада ў краіне належыць духавенству.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)