starkly [ˈstɑ:kli] adv.

1. рэ́зка, рашу́ча, кру́та

2. я́ўна, пра́ма;

The black rocks stood out starkly against the sky. Чорныя скалы рэзка вылучаліся на фоне неба.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

азмро́чыць сов. омрачи́ть, помрачи́ть;

ве́чар ~чыў не́ба — ве́чер омрачи́л (помрачи́л) не́бо;

вайна́ ~чыла дзяці́нства — война́ омрачи́ла (помрачи́ла) де́тство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абвалачы́ сов.

1. обволо́чь;

хма́ры ~лаклі́ не́ба — ту́чи обволокли́ не́бо;

2. разг. (таща, обнести вокруг чего-л.) обтащи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

sklepienie

н. скляпенне; звод;

sklepienie niebieskie — купал неба;

sklepienie czaszki — звод чэрапа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

overcloud

[,oʊvərˈklaʊd]

v.

1) заця́гваць хма́рамі; нахма́рвацца (пра не́ба), цямне́ць

2) пахмурне́ць, рабі́цца су́мным, пану́рым (пра чалаве́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бясхма́р’е, ‑я, н.

Адсутнасць хмар; чыстае неба. Добры жаўранак бясхмар’е Прывітаў Лірычнай гамай І пазваў на неба сонца З-за лясоў, З-за небакраю... Карызна. // перан. Нічым не засмучанае жыццё. Жартавалі іншыя замнога, Што ў бясхмар’і човен наш плыве, Што, нібы за пазухай у бога, Пакаленне юнае жыве. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валада́р, ‑а, м.

Тое, што і уладар. Я птахам адчуваў сябе на вежы, Валадаром і неба і зямлі. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даясна́, прысл.

Дабяла, дачырвана. Жалеза нагрэлася даясна. □ Прыйшла не з краскамі вясна-красна. Распалілася даясна Нізкага неба скляпенне. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́свіцце, ‑я, н.

Тое, што і досвітак. На досвіцці неба праяснілася. Нібы зубок часнаку, над піхтамі вісеў месячык. Лукша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зы́ркі, ‑ая, ‑ае.

Яркі, асляпляльны. Прамяністае зыркае сонца. □ Зыркае полымя шугала высока ў неба, адбівалася ў вокнах вагончыка. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)