vulgar [ˈvʌlgə] adj.

1. вульга́рны; гру́бы, по́шлы;

vulgar habits вульга́рныя звы́чкі

2. про́сты, наро́дны;

vulgar sayings наро́дныя пры́маўкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лі́ра¹, -ы, мн. -ы, лір, ж.

1. Старажытнагрэчаскі струнны шчыпковы музычны інструмент, які лічыцца сімвалам паэтычнай творчасці.

Л. песняра.

2. Даўнейшы народны беларускі струнны смычковы інструмент.

|| прым. лі́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мяце́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.

1. Снежная бура, завея.

Разгулялася м.

2. Народны танец, які выконваецца ў хуткім тэмпе з частымі зменамі фігур і паваротамі.

|| прым. мяце́лічны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

oberek

м. абэрак (польскі народны танец)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kujawiak

м. куявяк (польскі народны танец)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

комиссариа́т камісарыя́т, -та м.;

вое́нный комиссариа́т вае́нны камісарыя́т;

наро́дный комиссариа́т ист. наро́дны камісарыя́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарко́м, ‑а, м.

Народны камісар. Паважна старыя вітаюць наркома, Падносяць хлеб-соль, караваі і мёд. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэмбі́та, ‑ы, ДМ ‑біце, ж.

Гуцульскі народны духавы драўляны музычны інструмент у выглядзе вялікай трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Журавель»,

беларускі народны танец.

т. 6, с. 450

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Кавалі»,

беларускі народны танец.

т. 7, с. 396

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)