перачаса́ць ​1, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак.

1. што. Расчасаць для прыгатавання пражы ўсё, многае. Перачасаць увесь лён.

2. што. Расчасаць пачэсанае яшчэ раз. Перачасаць кудзелю.

3. каго-што. Прычасаць нанава, іначай. Перачасаць валасы.

перачаса́ць ​2, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

1. Абчасаць, пачасаць усё, многае. Перачасаць усё бярвенне склюдам.

2. Абчасаць нанава, іначай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абзаво́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; заг. абзаво́дзься.

Незак. да абзавесціся. Усё трэба будаваць нанава, усім трэба абзаводзіцца з самага пачатку. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Закітаваць нанава, іначай, яшчэ раз. Перакітаваць аконныя рамы.

2. Абмазаць, замазаць кітам усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Пакрыць лакам нанава, яшчэ раз. Пералакіраваць тумбачку.

2. Палакіраваць усё, многае. Пералакіраваць усю мэблю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перанумарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Паставіць другі, новы нумар, панумараваць нанава, іначай.

2. Панумараваць усё, многае. Перанумараваць старонкі рукапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапрышчапі́ць, ‑шчаплю, ‑шчэпіш, ‑шчэпіць; зак., што.

Спец. Прышчапіць, робячы перасадку тканкі або ўводзячы вакцыну нанава, яшчэ раз. Перапрышчапіць сліву. Перапрышчапіць воспу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перарысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

1. Зрабіць копію з рысунка; зрысаваць. Перарысаваць узор. Перарысаваць партрэт.

2. Нарысаваць нанава, іначай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераснава́ць, ‑сную, ‑снуеш, ‑снуе; ‑снуём, ‑снуяце; зак., што.

1. Аснаваць нанава, іначай. Пераснаваць кросны.

2. Паснаваць усё, многае. Пераснаваць усе ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перафастрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

1. Сфастрыгаваць нанава, іначай. Перафастрыгаваць блузку. Перафастрыгаваць каўнер.

2. Пафастрыгаваць усё, многае. Перафастрыгаваць усе швы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераацані́ць, -цаню́, -цэ́ніш, -цэ́ніць; -цэ́нены; зак., каго-што.

1. Ацаніць нанава.

П. тавары.

2. Ацаніць занадта высока.

П. свае здольнасці.

|| незак. пераацэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. пераацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

П. каштоўнасцей (таксама перан.: карэнны перагляд сваіх поглядаў, думак, ацэнак).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)