Меда́ль, мяда́ль ’знак пераважна ў выглядзе металічнага кружка для ўзнагароды’ (ТСБМ, Яруш.). Праз рус. мову запазычана з франц. médaille, якое з італ. medaglia < с.-лац. metallia ’металічная манета’ < лац. metallumметал’ (Фасмер, 2, 589; Голуб-Ліер, 307). Формы даўг. мэда́ль, лудз. міда́лек ’медаль’, ’медальён’, дзятл. медалёвы ’які мае колер бронзы’ (Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.) прыйшлі з польск. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Blech

n -(e)s, -e

1) бля́ха; ліставы́ мета́л

2) разм. бязглу́здзіца, лухта́, глу́пства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

алюмі́ній

(н.-лац. Aluminium, ад лац. alurnen = галун)

хімічны элемент, лёгкі коўкі метал серабрыста-белага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вальфра́м

(ням. Wolfram, ад Wolf = воўк + Rahm = пена)

хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал светла-шэрага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

га́фній

(н.-лац. hafnium, ад Hafnia = лацінская назва Капенгагена)

хімічны элемент, серабрыста-шэры метал, спадарожнік цырконію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

го́льмей

(н.-лац. hohnium, ад Holmia = Стакгольм, назва шведскага горада)

хімічны элемент сям. лантаноідаў, рэдкі метал.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нікчэ́мны

1. никчёмный, никуды́шный;

~ная рэч — никчёмная (никуды́шная) вещь;

2. ничто́жный, жа́лкий; презре́нный;

н. чалаве́к — ничто́жный (жа́лкий) челове́к;

н. раб — презре́нный раб;

н. мета́л — презре́нный мета́лл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

лі́тнік, ‑а, м.

Спец. Адтуліна або прыстасаванне для падводу расплаўленага металу ў ліцейную форму. Метал, здавалася, сам знаходзіў літнік, каб папасці і забегчы ў форму. Скрыган. // Частка металу, якая асталася на адлітай рэчы ў месцы ўлівання металу ў ліцейную форму. Адрэзаць літнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сталь, ‑і, ж.

Цвёрды коўкі метал серабрыста-шэрага колеру, які з’яўляецца сплавам жалеза з вугляродам. Плаўка сталі. Высакаякасныя сталі. □ Сімвалам трываласці і надзейнасці здаўна лічыцца сталь. «Звязда».

•••

Дамаская сталь — высокі гатунак узорыстай сталі, якая вырабляецца асобым спосабам.

Нержавеючая сталь — сталь, устойлівая супраць карозіі.

[Ням. Stahl.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзвы́нкаць

1. (пра шкло, метал і г. д.) klrren vi; rsseln vi;

2. (пра насякомых) smmen vi, srren vi, brmmen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)