карэ́тнік, ‑а, м.

Уст.

1. Майстар, які рабіў карэты, экіпажы.

2. Будынак для карэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фартэпія́ншчык, ‑а, м.

Разм.

1. Майстар па вырабу драўляных частак фартэпіяна.

2. Фартэпіянны настройшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадзі́ннікавы (относящийся к часам) часово́й;

~вая стрэ́лка — часова́я стре́лка;

г. ма́йстар — часово́й ма́стер, часовщи́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збро́евы оруже́йный;

з. заво́д — оруже́йный заво́д;

~вая майстэ́рня — оруже́йная мастерска́я;

з. ма́йстар — оруже́йный ма́стер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́лечнік, ‑а, м.

1. Майстар, які робіць лялькі.

2. Разм. Акцёр або рэжысёр лялечнага тэатра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ас

(фр. as = майстар сваёй справы)

1) лётчык, які валодае лётным і баявым майстэрствам;

2) перан. дасканалы майстар сваёй справы (напр. хакейны ас).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

cechmistrz

начальнік цэха; майстар цэха; цэхмайстар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dróżnik

м. чыгуначны майстар; пуцявы абходчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цыра́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыраты, звязаны з вырабам цыраты. Цыратны майстар. Цыратная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

худо́жник

1. маста́к, -ка́ м.;

худо́жник сло́ва маста́к сло́ва;

свобо́дный худо́жник уст. во́льны маста́к;

2. перен. маста́к, -ка́ м., ма́йстар, -тра м.;

худо́жник своего́ де́ла маста́к (ма́йстар) сваёй спра́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)