G, g

[dʒi:]

n., pl. G's, g’s

1) сёмая лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

2) Mus. соль (но́та)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

га́ма​2

(гр. gamma = трэцяя літара грэчаскага алфавіта)

1) пазасістэмная адзінка масы;

2) стотысячная доля эрстэда;

3) паказальнік на сувязь з гама-выпрамяненнем у складаных словах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

чайнво́рд

(ад англ. chain = ланцуг + word = слова)

задача-галаваломка на адгадванне слоў, размешчаных у клетачках такім чынам, што апошняя літара папярэдняга слова з’яўляецца першай літарай наступнага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АСАБІ́СТЫ НУ́МАР

(ваен.),

умоўны нумар (знак), які надаецца афіцэрам Узбр. Сіл Рэспублікі Беларусь адначасова з прысваеннем 1-га афіцэрскага звання для іх персанальнага ўліку.

Асабісты нумар — металічны жэтон устаноўленага ўзору, на якім нанесена вял. літара кірылічнага алфавіту і шасцізначная лічба (напр., А-100105). Захоўваецца за афіцэрамі на ўвесь час службы ва ўзбр. сілах і занатоўваецца ў дакументах персанальнага ўліку. Ва ўзбр. сілах інш. дзяржаў таксама ёсць адпаведныя знакі персанальнага ўліку.

т. 2, с. 17

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГА́МА (грэч. gamma) у музыцы, 1) літара грэч. алфавіта, якой у сярэднія вякі абазначалі самы нізкі гук — соль вял. актавы.

2) Паступенная ўзыходная і сыходная паслядоўнасць усіх ступеней гукарада (у межах адной ці больш актаў) пэўнай гукавой сістэмы (12-ступеннай — храматычная гама, 7-ступеннай — дыятанічная, 5-ступеннай — пентатонная) ці ладу (гама мажорная, мінорная і інш.). Выкананне розных гам — сродак развіцця тэхнікі ігры на муз. інструментах і вакальнай тэхнікі.

т. 5, с. 8

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

N, n

[en]

n., pl. N's or n’s

1) чатырна́ццатая лі́тара ў анге́льскім альфабэ́це

2) Math. неазнача́льная велічыня́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

X, x

[eks]

n., X's, x’s

1) два́ццаць чацьве́ртая лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

2) Math. ікс (невядо́мае ў раўна́ньнях)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

silent [ˈsaɪlənt] adj.

1. ці́хі; бязгу́чны, бясшу́мны;

a silent volcano пату́хлы вулка́н;

silent spirit ачы́шчаны спірт

2. маўклі́вы;

keep/remain silent маўча́ць;

fall silent замаўча́ць

3. няма́я (літара)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фіта́

(гр. theta)

перадапошняя літара кірыліцкага алфавіта, якая служыла для перадачы гука «ф» у словах грэчаскага паходжання ў беларускай пісьменнасці да 18 ст., у рускай — да 1918 г.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

I

[aɪ]

1.

n., pl. I's, I’s

дзявя́тая лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

2.

pron. nom.

я; obj. me мяне́, мне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)