даро́жка ж., в разн. знач. доро́жка;

пасыпа́ць ~кі пяско́м — посыпа́ть доро́жки песко́м;

д. з ліно́леуму — доро́жка из лино́леума;

лаві́ць ры́бу на ~ку — лови́ть ры́бу на доро́жку;

бегава́я д. — бегова́я доро́жка;

па пратапта́най даро́жцы — по проторённой доро́жке;

крыва́я д. — крива́я доро́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́ба, -ы, мн. -ы, рыб, ж.

1. Вадзяная пазваночная жывёліна з канечнасцямі ў выглядзе плаўнікоў, якая дыхае жабрамі.

Касцявыя рыбы.

Драпежная р.

Рачная, марская р.

Біцца як р. аб лёд (пакутліва шукаць выйсце з цяжкага становішча; разм.). Адчуваць сябе дзе-н. як р. ў вадзе (натуральна, проста, добра; разм.). У каламутнай вадзе рыбу лавіць (перан.: мець выгаду, карыстаючыся няяснасцю абставін; разм., неадабр.).

2. Частка тушы (тушкі) такой жывёліны, якая ўжыв. ў ежу.

Смажаная, вэнджаная, салёная р.

Р. пад марынадам.

|| памянш. ры́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж. (ласкавы зварот да жанчыны, дзіцяці; разм.).

|| прым. ры́бны, -ая, -ае і ры́бін, -а (да 1 знач.).

Рыбная лоўля.

Рыбная прамысловасць.

Рыбныя катлеты.

Рыбны дзень (у які гатуюцца рыбныя, а не мясныя стравы). Рыбіна луска.

Рыбін тлушч (вадкі тлушч з печані трасковых рыб).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

permit

1. [pərˈmɪt]

v.t.

дазваля́ць

Permit me to explain — Дазво́льце мне вы́тлумачыць

it is permitted — Дазво́лена

2. [ˈpɜ:rmɪt]

n.

1) пісьмо́вы дазво́л

a permit to fish or hunt — афіцы́йны дазво́л лаві́ць ры́бу або́ палява́ць

2) дазво́л -у (наагу́л) m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gin

I [dʒɪn]

n.

джын -у m.

II [dʒɪn]

1.

n.

1) баво́ўнаачышча́льная машы́на

2) калаўро́т -а m., лябёдка f. (машы́на)

3) сіло́ n., сіло́к -ка́ m., па́стка f.

2.

v.t.

1) ачышча́ць баво́ўну

2) лаві́ць сіло́м (пту́шак, жывёлін)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ködern

vt

1) зава́біць, прыва́біць; злаві́ць на ву́ду

er ließ sich nicht ~ — ён не папа́ўся на ву́ду [на кручо́к]

2) прына́джваць; наса́джваць на ву́ду

Fsche mit Rgenwürmern ~ — лаві́ць ры́бу на чарвяка́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hook

[hʊk]

1.

n.

1) крук -а́ m., кручо́к -ка́ m. (рыбало́ўны або́ вяза́льны)

2) буса́к -а́ m. (ужыва́ны пажа́рнікамі)

3) га́плік -а, гаплю́к -а́ m.

4) круты́ вы́гін ракі́

2.

v.t.

1) зачапля́ць, трыма́ць (круко́м, бусако́м)

2) зашпіля́ць на га́плікі

3)

а) лаві́ць ры́бу на кручо́к

б) падчапля́ць, лаві́ць на ву́дачку каго́ (напр. му́жа)

4) Sl. кра́сьці

3.

v.i.

1) зашчапля́цца на кручо́к е́сьніцы і пад.)

2) выгіна́цца (пра раку́)

- by hook or by crook

- hook up

- off the hook

- Hook it!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trap

[træp]

1.

n.

1) сіло́ n., па́стка f.

2) Figur. по́дступ -у m., па́стка f.

3) Sl. го́рла n.

Shut your trap! — Заткні́ гло́тку!

2.

v.t. (-pp-)

1) лавіць у сіло́ або́ па́стку

2) настаўля́ць сіло́, па́стку

- traps

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ве́рша ’прылада лавіць рыбу’ (БРС, Гарэц., Сцяшк. МГ); ’венцер’ (Мат. Гом.); ’рыбалоўная прылада з дубцоў або дроту (ніцей) з конусападобным уваходам’ (КТС, Крыв., Шатал.). Укр. ве́рша ’сплеценая з лазы рыбалоўная прылада, якая мае форму лейкі’, рус. ве́рша, арханг. верш, польск. wiersza, даўн. wirsza, в.-луж., н.-луж. wjerša, чэш. vrše ’тс’, славац. vrša, vrška ’прылада для лоўлі рыб, птушак’, славен. vrša, серб.-харв. вр̑ш, вр̑ша, вр̑шка, вр̑шва, балг. връша, макед. врша ’рыбалоўная прылада, верша’. Прасл. vьrža < vьrz‑ja ад vьrzti ’вязаць’ < *u̯erg̑ʼh‑si̯a (Покарны, 1154; Траўтман, 355; Махэк₂, 701), а не ад vьrša < vьrx‑ja, як сцвярджаюць Фасмер, 1, 302; Шанскі, 1, В, 70; КЭСРЯ, 57; Рудніцкі, 367, і не звязана са ст.-слав. врѣщи ’малаціць’ (Праабражэнскі, 1, 78).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

crab

I [kræb]

1.

n.

1) Zool. краб -а m.

2) бурклі́вы чалаве́к

3) Tech. лябёдка f. (машы́на для падыма́ньня гру́зу)

2.

v.i.

1) лаві́ць кра́баў

2) informal чапля́цца, шука́ць дзі́ркі ў цэ́лым

II [kræb]

n.

1) дзі́кі я́блык

2) дзі́кая я́блыня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

łapać

łapa|ć

незак.

1. лавіць, хапаць;

2. разм. хварэць;

dzieci co rok ~ją grypę — дзеці штогод падхопліваюць грып;

~ć oddech — хапаць паветра; хаўкаць;

~ć za slówka — чапляцца да слоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)