цывіліза́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Ступень грамадскага развіцця, яе матэрыяльнай і духоўнай культуры, характэрная для той ці іншай грамадска-палітычнай фармацыі.

Антычная ц.

2. Сучасная сусветная культура (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Sprchpflege

f - культу́ра мо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hellenic [heˈli:nɪk] adj. старагрэ́часкі, элі́нскі (гісторыя, мова, культура);

the Hellenic Republic Грэ́чаская рэспу́бліка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

oriental2 [ˌɔ:riˈentl] adj. усхо́дні;

oriental languages усхо́днія мо́вы;

oriental culture усхо́дняя культу́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

silage [ˈsaɪlɪdʒ] n. сі́лас;

silage crop сі́ласная культу́ра;

a silage tower сі́ласная ве́жа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

араме́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да арамейцаў. Арамейская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балка́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да балкарцаў. Балкарская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кімеры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кімерыйцаў. Кімерыйская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hellenic

[heˈlenɪk]

adj.

гэліністы́чны, старагрэ́цкі (гісто́рыя, мо́ва, культу́ра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нацыяна́льны в разн. знач. национа́льный;

н. рух — национа́льное движе́ние;

~ная культу́ра — национа́льная культу́ра;

н. гімн — национа́льный гимн;

~нае бага́цце — национа́льное бога́тство;

н. дахо́д — национа́льный дохо́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)