цывіліза́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Ступень грамадскага развіцця, яе матэрыяльнай і духоўнай культуры, характэрная для той ці іншай грамадска-палітычнай фармацыі.
Антычная ц.
2. Сучасная сусветная культура (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Spráchpflege
f - культу́ра мо́вы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Hellenic [heˈli:nɪk] adj. старагрэ́часкі, элі́нскі (гісторыя, мова, культура);
the Hellenic Republic Грэ́чаская рэспу́бліка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
oriental2 [ˌɔ:riˈentl] adj. усхо́дні;
oriental languages усхо́днія мо́вы;
oriental culture усхо́дняя культу́ра
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
silage [ˈsaɪlɪdʒ] n. сі́лас;
silage crop сі́ласная культу́ра;
a silage tower сі́ласная ве́жа
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
араме́йскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да арамейцаў. Арамейская культура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балка́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да балкарцаў. Балкарская культура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кімеры́йскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кімерыйцаў. Кімерыйская культура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Hellenic
[heˈlenɪk]
adj.
гэліністы́чны, старагрэ́цкі (гісто́рыя, мо́ва, культу́ра)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
нацыяна́льны в разн. знач. национа́льный;
н. рух — национа́льное движе́ние;
~ная культу́ра — национа́льная культу́ра;
н. гімн — национа́льный гимн;
~нае бага́цце — национа́льное бога́тство;
н. дахо́д — национа́льный дохо́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)