Скандаліць, бушаваць; сваволіць. Вечарам п’яны Сідор зноў буяніў у хаце, зноў прыйшлося Алене плакаць, а Насця ціхенька сядзела на печы і баялася абазвацца.Чорны.Вецер у клёнах буяніў са свістам, Падала лісце на каляіны.Тарас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ава́нс, ‑у, м.
Грошы (часам і прадукты), якія выдаюцца наперад у лік зарплаты. Грашовы, натуральны аванс. Атрымаць аванс. □ Дацягнуўшы сяк-так да чарговага авансу, Яша зноў сабраў свае, цяпер ужо наскрозь прапахлыя бензінам, манаткі і зноў выйшаў на дарогу.Кулакоўскі.
[Фр. avance.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
reconsideration[ˌri:kənˌsɪdəˈreɪʃn]n. перагля́д, пераме́на, паўто́рнае абмеркава́нне (рашэння, планаў і да т.п.);
You should give the matter careful reconsideration. Трэба зноў дэталёва абмеркаваць гэтае пытанне.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Kléinholz
n -es трэ́скі
◊ das gibt hier wíeder ~ — разм. тут зноў бу́дзе бо́йка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прадро́стак, ‑тка, м.
Спец. Зялёная ніць, якая прарастае са споры моху і зноў дае мох.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераатэстава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго.
Атэставаць нанава, зноў з мэтай праверкі кваліфікацыі. Пераатэставаць настаўнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зно́ўку, прысл.
Тое, што і зноў. Атака ворага адбіта, І ўсё навокал зноўку ажыло.Астрэйка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.
Перамешваць (ігральныя карты). Банкір пачаў зноў тасаваць карты.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фе́нікс
(гр. phoiniks)
1) казачная птушка ў міфалогіі старажытных народаў (фінікійцаў, егіпцян і інш.), якая ў старасці спальвала сябе, а потым зноў узнікала з попелу;
2) перан. сімвал вечнага абнаўлення.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Перасы́паць, пірасы́паць ’перабудаваць старую драўляную будыніну, у якой гнілое бярвенне замяняецца новым’ (Некр.; Варл.; бялын., Янк. Мат.; Мат. Гом.), ’рамантаваць агароджу’ (навагр., Жыв. сл.), драг.пырысэ́патэ (хату, хлыва́) ’паднавіць будынак’ (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.), перасыпа́нка ’рамантаваная хата з падноўленымі вянкамі’ (навагр., Сцяшк. Сл.). Укр.бойк.переси́пати (піч, хату) ’перабудаваць, пераставіць’, зах.-валын.пирисе́пате ’збіраць нанова рассыпаныя клёпкі ці ўстаўляць новае дно’; рус.кастр., арл., наўг.пересыпа́ть ’разбіраць і зноў складваць, перабудоўваць (аб будынках)’, польск.przesypać ’тс’, славац.presýpať perie ’памяняць пер’е ў падушках’. Да пера- і cы́паць (гл.). Утварылася ў выніку семантычнага пераносу: першапачаткова слова ўжывалася толькі ў адносінах да сыпучых цел, пазней — у адносінах да драўлянага посуду і начыння: перабіраліся клёпкі, старыя замяняліся новымі, зноў набіваліся абручы, і, параніце, назва дзеяння, звязанага з гэтым рамонтам, перайшла на рамонт будынкаў, агароджы і інш.