umowny

умоўны;

znak umowny — умоўны знак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

diakrytyczny

дыякрытычны;

znak diakrytyczny — дыякрытычны знак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сва́стыка, ‑і, ДМ ‑тыпы, ж.

Знак у выглядзе крыжа з загнутымі пад прамым вуглом канцамі — эмблема германскага фашызму (першапачаткова культавы знак некаторых старажытных рэлігій). Горад жыў сваім адасобленым жыццём, далёкім і незразумелым для ўсіх, хто .. фашысцкай свастыкай прыкрыў спустошаныя душы і сэрцы. Лынькоў.

[Санскр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́ўка, -і, ДМ я́ўцы, мн. -і, я́вак, ж.

1. гл. явіцца.

2. Месца, дзе адбываюцца канспіратыўныя сустрэчы, а таксама сама сустрэча або ўмоўны знак пры сустрэчы.

Ведаць яўку.

Даць каму-н. яўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

intimation [ˌɪntɪˈmeɪʃn] n. fml

1. намёк, знак (чаго-н.), прыкме́та

2. паведамле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

omen [ˈəʊmən] n. прыме́та, знак;

a good/bad omen до́брая/дрэ́нная прыме́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

U-turn [ˈju:tɜ:n] n. разваро́т; “No U-turn” «Разваро́ту няма́» (дарожны знак)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асігна́цыя

(лац. assignatio = прызначэнне)

папяровы грашовы знак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Rángabzeichen

n -s, - знак адро́знення

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sátzzeichen

n -s, - знак прыпы́нку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)