цярпе́нне, ‑я, н.

1. Здольнасць цярпець (у 1 знач.), стойка пераносіць жыццёвыя нягоды, нястачу. Жыццё без цемры і цярпення, А ў ясным сонцы, як у байцы, Для ўсіх вякоў і пакаленняў Збудуеш, дыктатура працы. Купала. Жыла .. [Агрыпіна] ціха, нібы адпачываючы ад вялікай цяжкай дарогі, поўнай цярпення і ўсякіх зняваг. Пестрак.

2. Здольнасць доўгі час займацца чым‑н. адным; уменне захоўваць вытрымку, самавалоданне ў чаканні патрэбных вынікаў. Вывесці з цярпення. □ Дзед меў да сецей нахіленне, А вудзіць — не: не меў цярпення І не любіў наогул вуды. Колас. Трэба з сталі каваць, гартаваць гібкі верш, Абрабіць яго трэба з цярпеннем. Багдановіч.

•••

Цярпенне лопнула — вытрымка скончылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

neutral [ˈnju:trəl] adj.

1. нейтра́льны; бесстаро́нні;

a neutral country нейтра́льная краі́на;

neutral waters нейтра́льныя во́ды;

a neutral opinion непрадузя́ты по́гляд;

be/remain neutral захо́ўваць нейтралітэ́т

2. нейтра́льны, безува́жны, безудзе́льны (пра голас, позірк, адносіны)

3. нейтра́льны, няя́ркі, спако́йны (звыч. пра колер)

meet on neutral ground/territory сустрака́цца на нейтра́льнай паласе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wrmhalten

* аддз. [warm hlten*] vt захо́ўваць чыю́-н. прыхі́льнасць

sich (D) ~ — разм. не свары́цца з кім-н., не псава́ць адно́сіны з кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

берагчы́

1. (сцерагчы, пільнаваць) hüten vt; bewchen vt;

2. (захоўваць) (uf)bewhren vt; verwhren vt, ufheben* vt; spren vt (назапашваць, збіраць);

берагчы́ таямні́цу das Gehimnis wahren;

3. (засцерагаць) schnen vt, bewhren vt (ад чаго vor D);

берагчы́ свае сі́лы sine Kräfte schnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

tank

I [tæŋk]

1.

n.

1) бак -а m.

gas tank — бэнзаба́к -а m.; цыстэ́рна f., рэзэрвуа́р -а m.

2) басэ́йн, вадаём -у m. (асаблі́ва шту́чны)

2.

v.t.

уліва́ць у бак, цыстэ́рну; захо́ўваць, трыма́ць у ба́ку, цыстэ́рне

II [tæŋk]

n.

танк -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

свя́та I ср. пра́здник м.; пра́зднество;

бу́дзе і на на́шай ву́ліцы с.погов. бу́дет и на на́шей у́лице пра́здник;

калі́ то́е с. бу́дзепогов. ули́та е́дет, когда́-то бу́дет

свя́та II нареч. свя́то;

с. захо́ўваць па́мяць аб загі́нуўшых барацьбіта́х за свабо́ду — свя́то храни́ть па́мять о поги́бших борца́х за свобо́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Diszipln

f

1) дысцыплі́на

die ~ beflgen — захо́ўваць дысцыплі́ну

die ~ hlten* [whren] — падтры́мліваць дысцыплі́ну

die ~ verltzen [untergrben*] — паруша́ць дысцыплі́ну

2) -, -n прадме́т, (вучэбны, навукі); від спо́рта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

грэць, грэю, грэеш, грэе; незак., каго-што і без дап.

1. Перадаваць сваю цеплыню; саграваць. Сонца грэе. Печ добра грэе кватэру. □ Шчыльна прытуліўшыся,.. [хлопчыкі] маглі грэць адзін аднаго. Маўр. // Захоўваць цеплыню, засцерагаць ад холаду. Кажух добра грэе. □ Хоць вецер змоўк і стала зацішней, не грэе коўдра мне старых касцей. Дубоўка. // перан. Абнадзейваць, паднімаць настрой. Помні.. Слова, што ў любой нягодзе грэла Кожную пакутную душу. Кірэенка. Прабіраючыся па сумётат дахаты, .. [Дзіма] грэе сябе марай аб шчаслівай будучыні. Якімовіч.

2. Рабіць цёплым, гарачым; награваць. Грэць чай. □ У хаце.. Сабастыяніха грэла на камінку ваду. Чорны.

3. Разм. Біць. — У-у, ты, бесхрыбетны! — і Марцін грэў Станіслава па плячах кулаком. Карпюк.

•••

Грэць рукі — нажывацца несумленным спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

money [ˈmʌni] n. гро́шы;

earn money зарабля́ць гро́шы;

save money адкла́дваць гро́шы; захо́ўваць гро́шы, не расхо́дуючы іх;

spend money тра́ціць гро́шы;

borrow money пазыча́ць гро́шы (у каго-н.);

raise money збіра́ць гро́шы

be in the money infml мець шмат гро́шай;

make money зарабля́ць гро́шы, атры́мліваць прыбы́так;

money talks гро́шы ма́юць вялі́кую сі́лу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inmieten

I

1.

vt зніма́ць памяшка́нне (для каго-н.)

2.

(sich) зніма́ць памяшка́нне

(для сябе)

I

vt с.-г.

1) сіласава́ць

2) захо́ўваць у бурта́х [капца́х]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)