вітылі́га

(лац. vitiligo = лішай)

хранічнае захворванне чалавека, якое праяўляецца ва ўтварэнні на скуры бледных плям.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гемапратэ́ус

(ад гема- + гр. protos = першы)

кровапаразіт тыпу прасцейшых, які выклікае захворванне птушак, яшчарак, змей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

імпеты́га

(лац. impetigo, ад impetere = нападаць, паражаць)

інфекцыйнае гнойнае захворванне скуры, выкліканае стрэптакокамі і стафілакокамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

-эмія, -емія

(гр. haima = кроў)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «захворванне крыві».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нерво́вы nervös [-´vø:s]; Nérven- [-f- і -v-];

нерво́вае захво́рванне мед Nérvenkrankheit f -, -en. Nérvenleiden n -s, -;

вегетаты́ўная нерво́вая сістэ́ма анат das vegetatíve [ve-] Nérvensystem;

нерво́вае напру́жанне nérvliche Ánspannung;

вышэ́йшая нерво́вая дзе́йнасць біял höhere Nérventätigkeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

артро́з

(н.-лац. arthrosis, ад гр. arthron = сустаў)

хранічнае захворванне суставаў, звязанае з парушэннем абмену рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

багасо́з

(ад ісп. bagazo = адходы цукровага трыснягу)

прафесіянальнае захворванне лёгкіх у работнікаў, занятых апрацоўкай цукровага трыснягу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

неўро́з

(н.-лац. neurosis, ад гр. neuron = нерв)

функцыянальнае нервова-псіхічнае захворванне, якое развіваецца пад уплывам цяжкіх перажыванняў, стрэсаў, псіхічнага перанапружання і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

амо́к

(малайск. amuk)

псіхічнае захворванне, якое назіраецца ў жыхароў Малайскіх астравоў і выражаецца ў буйных паводзінах хворага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аніхі́я

(ад гр. onyks, -ychos = ногаць)

захворванне ногцяў, паражэнне ногцевай пласцінкі, кораня ногця, ногцевага ложа (параўн. параніхія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)