шчырава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак. (разм.).

Дбайна, старанна, рупна рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.

Сяляне ўсё жыццё шчыруюць.

Ш. на ўборцы сена.

|| наз. шчырава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Се́ты (сіе́ты) ‘гэты’: сіе́ты свіе́т ‘зямное жыццё’ (беласт., Сл. ПЗБ). Спалучэнне ўказальных займеннікаў *sь (гл. сей) і *tъ (гл. той).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

халасця́цкі Jnggesellen-;

халасця́цкае жыццё Jnggesellenleben n -s, Jnggesellendasein n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гаро́тны lend, trurig, rmselig; Jmmer-;

гаро́тнае жыццё Jmmerleben n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

attempted [əˈtemptɪd] adj. : attempted murder зама́х на жыццё;

attempted robbery спро́ба зрабі́ць крадзе́ж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unobtrusive [ˌʌnəbˈtru:sɪv] adj. fml сці́плы, неназо́йлівы;

a quiet, unobtrusive life ці́хае, сці́плае жыццё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vexatious [vekˈseɪʃəs] adj. fml пры́кры, непрые́мны; раздражня́льны;

a vexatious life жыццё, по́ўнае трыво́г

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пта́шыць ’карпатліва збіраць, назапашваць’ (тураў., Выг.). Дэрыват ад птах (гл.). Параўн. рус. пташить, але з супрацьлеглым значэннем ’пырхаць; весці легкадумнае жыццё’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мнагале́цце, ‑я, н.

Уст. Доўгае жыццё; даўгалецце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўжабра́цкі, ‑ая, ‑ае.

Амаль жабрацкі. Напаўжабрацкае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)