сла́ ба прысл.
1. schwach; ló se;
сла́ ба завяза́ ць ó se zú binden* ;
2. (дрэнна
сла́ ба ве́ даць мо́ ву á che schlecht behé rschen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
miserá bel
1.
a ва́ рты жа́ лю, няшча́ сны
er spricht ein ~es Dé utsch — ён дрэ́ нна размаўлце па-няме́ цку
2.
adv дрэ́ нна
mir ist ~ zu Mú te [zumú te] — я адчува́ ю сябе́ пага́ на [бла́ га, агі́ дна]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ва́ рта ², безас. , у знач. вык.
1. з інф. Неабходна, трэба, мае сэнс.
Гэты фільм в. паглядзець.
Над гэтым в. добра падумаць.
2. каму . Па заслугах, так і трэба.
Яму в., не трэба было так рабіць.
3. з інф.
В. задумацца, як нахлынуць успаміны.
◊
Гэ́ та нікуды не варта; куды гэта варта — вельмі дрэнна , непрыстойна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
* Ашу́ драны , ошу́ драны ’многа, але дрэнна апрануты’ (лельч. , Цыхун, вусн. паведамл.), укр. жытом. о̂шу́ драні ’вылінялы’ (пра птушак) (Ніканчук, Бел.-укр. ізал. , 61). Відаць, звязана з шудравы ’не гладкі, шурпаты’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Hö́ rgerät
n -(e)s, -e слыхавы́ апара́ т (для тых, хто дрэнна чуе )
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
malign
[məˈlaɪn]
1.
v.t.
дрэ́ нна выка́ звацца пра каго́ ; паклёпнічаць
2.
adj.
1) злы; шко́ дны
2) ненаві́ сны, варо́ жы
3) ве́ льмі шко́ дны; злая́ касны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
misunderstood
[,mɪs,ʌndərˈstʊd]
1.
v., past t. and p.p. of
2.
adj.
1) памылко́ ва або́ дрэ́ нна зразуме́ ты
2) недастатко́ ва ацэ́ нены, недаацэ́ нены
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
abusive
[əˈbju:sɪv]
adj.
1) абра́ зьлівы, зьнява́ жлівы; рэ́ зкі
abusive words — абра́ зьлівыя сло́ вы
abusive language — ла́ янка
2) які́ дрэ́ нна абыхо́ дзіцца
3) няпра́ вільна ўжы́ ты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
крытыкну́ ць , ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. , каго-што .
Разм. Трохі, злёгку пакрытыкаваць. — Крытыкнём каго; калі што не так, пахвалім за добрае. Васілевіч . — Вось... начальніка цэха Мышкоўскага можна крытыкнуць. Працуюць у яго там дрэнна , без аганьку. Каршукоў .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нядо́ шлы , ‑ая, ‑ае.
Разм. Слабы, кволы. Народ у маёнтку быў дробны, нядошлы. Колас . Кандрат Назарэўскі ўжо ніяк не памятаў бацькаўскага нядошлага каня і разгатай сахі. Чорны . // дрэнна расце; чахлы. Брыдуць [людзі] па рыхлай дарозе, паміж нядошлага зарасніку. Брыль .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)