Verbum

турма́, -ы́, мн. ту́рмы і (з ліч. 2, 3, 4) турмы́, ту́рмаў, ж.

1. Месца зняволення, будынак, дзе ўтрымліваюцца асобы, пазбаўленыя волі.

Сядзець у турме.

2. Пакаранне зняволеннем.

Прайсці праз турму.

3. перан. Месца, дзе прыгнятаюць, дзе цяжка жывецца.

◊

Ту́рма плача па кім (разм., неадабр.) — пра таго, хто заслугоўвае пакарання.

|| прым. турэ́мны, -ая, -ае.

под, -а, М -дзе, мн. пады́, -о́ў, м.

Ніжняя паверхня ў печы, а таксама (у заводскіх печах) месца, дзе нагрэвам, абпалам або плаўленнем апрацоўваюцца вырабы.

|| прым. по́давы, -ая, -ае.

П. хлеб (спечаны на подзе).

нявы́хад, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (афіц.).

Няяўка на працу, прагул.

маслазаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Завод, які вырабляе харчовае масла.

заначава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й; зак.

Астацца начаваць дзе-н.

З. у знаёмых.

выступо́вец, -по́ўца, мн. -по́ўцы, -по́ўцаў, м.

Той, хто дзе-н. выступае, робіць выступленне.

галалёд, -у, М -дзе, м.

Тое, што і галалёдзіца.

|| прым. галалёдны, -ая, -ае.

асало́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Вышэйшая ступень задавальнення.

Слухаў з асалодай песню.

бала́нда, -ы, ДМ -дзе, ж. (разм.).

Посная рэдкая поліўка.

Палонных кармілі баландай.

бу́лачная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж.

Магазін, дзе прадаюцца хлеб, булкі, кандытарскія вырабы.