Pakt
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Pakt
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
канцэ́сія
(
1)
2) прадпрыемства, якое арганізавана на аснове такога дагавору.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
падпіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша;
1. Паставіць подпіс для пацвярджэння, пасведчання чаго‑н.
2. Зрабіць які‑н. надпіс, паметку на чым‑н.
3. Уключыць у лік падпісчыкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́рны
1. Fríedens-;
мі́рны
мі́рныя перамо́вы Fríedensverhandlungen
мі́рнае ўрэгулява́нне fríedliche Régelung, Béilegung
мі́рны час Fríedenszeiten
2. (не ваенны) fríedlich;
мі́рныя жыхары́ Zivilbevölkerung [-´vi:-]
3. (спакойны) fríedlich; fríedvoll
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
здзе́лка, ‑і,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе;
1. Адмяніць, ліквідаваць, прызнаць што‑н. нядзейсным, незаконным.
2. Апратэставаць рашэнне суда ў касацыйным парадку; спыніць судовую справу.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Versícherung
1) запэўненне (G – у чым-н.)
2) страхава́нне
3) страхо́ўка (
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
капітуля́цыя
(
1) спыненне ваенных дзеянняў і здача пераможцу на прадыктаваных ім умовах;
2)
3) нераўнапраўны прадастаўляецца надаецца рад прывілегій у параўнанні з карэнным насельніцтвам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
страхава́ць, страху́ю, страху́еш, страху́е; страху́й; страхава́ны;
1. каго-што. Праводзіць страхаванне (у 2
2.
3.
||
||
||
Сацыяльнае страхаванне — страхаванне па матэрыяльным забеспячэнні ў старасці, пры інваліднасці, хваробе
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
камі́сія, ‑і,
1. Група асоб як орган, што ўтвараецца напастаянна або часова для выканання пэўных задач.
2. Орган дзяржаўнага кіравання, які выконвае пэўныя функцыі.
3.
•••
[Ад лац. commissio — даручэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)