clumsy [ˈklʌmzi] adj.

1. нязгра́бны, няўклю́дны, няскла́дны, нехлямя́жы

2. няспры́тны, няўме́лы

3. гру́бы, тапо́рны

4. бестакто́ўны, нетакто́ўны;

a clumsy remark недаліка́тная заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эўфемі́зм

(гр. euphemismos, ад eu = добра + phemi = гавару)

слова або выраз, якім замяняюць непажаданы, грубы або непрыстойны выраз.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

gruff

[grʌf]

adj.

1) гру́бы, рэ́зкі; хры́плы (пра го́лас)

2) грубія́нскі, няве́тлы (мане́ры); непрыя́зны, ху́ткі на злосьць, зло́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гру́бый грубы́; (об одежде — ещё) обл. га́матны;

гру́бая рабо́та груба́я рабо́та;

гру́бое сукно́ грубо́е сукно́;

◊

гру́бая пи́ща груба́я е́жа;

гру́бые корма́ грубы́я кармы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rude

[ru:d]

adj.

1) няве́тлівы, рэ́зкі, гру́бы

2) неапрацава́ны, неабро́блены; про́сты, прыміты́ўны

a rude sketch — гру́бы на́кід

rude tools — прыміты́ўныя прыла́ды

3) жо́рсткі, лю́ты

4) рэ́зкі, прані́зьлівы (пра гук)

5) прыміты́ўны

6) мо́цны, ду́жы

rude health — мо́цнае здаро́ўе

rude strength — ду́жы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rugged

[ˈrʌgɪd]

adj.

1) няро́ўны; нягла́дкі, шурпа́ты

rugged road — выбо́істая даро́га

2) мо́цны, здаро́вы; трыву́шчы

3) гру́бы, загрубе́лы

4) суво́ры

rugged times — цяжкі́я часы́

5) гру́бы, няве́тлівы

rugged manners — гру́быя мане́ры

6) непаго́дны, непаго́длівы

rugged weather — не́пагадзь f.

7) прані́зьлівы (пра гук)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zgrzebny

zgrzebn|y

суровы, грубы; зрэбны; дзяружны, радняны;

koszula ~a — зрэбная кашуля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бру́та

(іт. brutto = грубы)

вага тавару з тарай 2;

цана б. — цана тавару без скідак;

даход б. — валавы даход без выліку расходаў (параўн. нета).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Суравы́ ’нябелены (пра ніткі, палатно)’ (Касп., Шат.; мёрск., Ск. нар. мовы), ’нявыбелены, недастаткова апрацаваны (пра палатно сівога і жаўтаватага колеру)’ (Сцяшк., Варл.), суровы́ ’тс’ (Уладз.), су́равы (су́ровый) ’макраваты’, ’сыры, незвараны’, ’жорсткі’ (Нас.), суро́вы ’нябелены, грубы (пра палатно)’ (Бяльк., Шат.; мёрск., Ск. нар. мовы; Уладз.), сыровы́ ’нябелены, руды (пра палатно і пражу)’, сюды ж сураве́ц ’сырыца (скура)’ (Федар. 4), суро́вец ’гатунак палатна’ (Дэмб. 2). Фармальна і этымалагічна цяжка адмежаваць ад суро́вы (гл.), параўн. суравы́ ’суровы’ (Ян.). Параўн. укр. суро́вий ’грубы, неапрацаваны’, рус. дыял. суро́вый ’тс’, польск., в.-н.-луж. surowy ’сыры, нябелены (пра палатно)’, чэш., славац. surový ’сыры, неапрацаваны, дачышчаны’, славен. suròv ’сыры, недавараны, неапрацаваны’, балг. суро́в ’сыры’, макед. суров ’сыры, неапрацаваны’, ст.-слав. соуровъ ’сыры, грубы’. Прасл. *surovъ ’сыры, сыраваты’ звязана чаргаваннем з *syrъ (гл. сыры), гл. Фасмер, 3, 807; ЕСУМ, 5, 480. Адносна развіцця колеравай семантыкі параўн. балг. сур ’сіваваты, рудаваты’, серб.-харв. дыял. су̑р ’сівы’, макед. сур ’шэры’, гл. Бярнар, Бълг. изслед., 291 і наст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

voluminös

[vo-]

a

1) аб’ёмісты

2) масі́ўны

3) то́ўсты, гру́бы (напр., кардон)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)