earth1 [ɜ:θ] n.
1. зямля́, зямны́ шар
2. зямля́, гле́ба
3. :
♦ on earth infml (часта ў спалучэнні з why, what, who, how, where у пытаннях як выраз здзіўлення, злосці і да т.п.); How on earth did she manage that? І як толькі ёй гэта ўдалося?
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пухле́ц Рыхлая зямля светлага колеру (Лёзн.); шэра-белая глеба (Пол.). Тое ж пухля́к (Лёзн.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
по́чва ж.
1. гле́ба, -бы ж.;
2. перен. гле́ба, -бы ж., грунт, род. гру́нту м.; (основание) падста́ва, -вы ж.;
◊
на по́чве (чего) на гле́бе (падста́ве) (чаго);
подгото́вить по́чву (для чего) падрыхтава́ць гле́бу (грунт) (для чаго);
не теря́ть по́чвы под нога́ми не губля́ць гру́нту пад нага́мі;
стоя́ть на твёрдой по́чве стая́ць на цвёрдым гру́нце;
вы́бить по́чву из-под ног вы́біць гле́бу (грунт) з-пад ног;
нащу́пывать (зонди́ровать) по́чву нама́цваць (зандзі́раваць) гле́бу (грунт).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
тлу́сты
1. (содержащий много жира) жи́рный;
т. боршч — жи́рный борщ;
2. (упитанный) жи́рный, ту́чный;
3. (запачканный жиром) са́льный, жи́рный;
~тая пля́ма — жи́рное (са́льное) пятно́;
4. ту́чный;
~тая гле́ба — ту́чная по́чва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
грунт
1. (глеба) Bóden m -s, - і Böden, Grund m -(e)s;
адкры́ты грунт с.-г. Fréiland n -(e)s;
2. (першы слой фарбы) Grund m -(e)s, Grúndanstrich m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нано́сіць гл нанесці
4.нано́сны
1. спец (глеба) Schwemm-, alluvial [-vi´ɑ:l], án geschwemmt; ángeweht; áufgeschüttet (штучна нанесены);
нано́сіць пясо́к Schwémmsand m -(e)s, -e;
2. перан (чужы) fremd; übernómmen, entléhnt;
нано́сіць ўплыў frémder Éinfluss
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
maiden
[ˈmeɪdən]
1.
n.
дзяўчы́на, дзяўчы́нка f.
2.
adj.
1) дзяво́чы, дзяво́цкі
2) неза́мужняя
3) но́вы, сьве́жы, неўжыва́ны; пе́ршы, некра́нуты
maiden voyage — пе́ршы рэйс (но́вага карабля́)
maiden ground — некра́нутая гле́ба
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
грунт, ‑у, М ‑нце, м.
1. Верхні пласт зямлі; глеба. Высадзіць памідоры ў адкрыты грунт. □ Пад нагамі адчуваўся трывалы, увесь у купінах грунт. Мележ. // Цвёрдае дно натуральнага воднага басейна; глеба марскога, рачнога і пад. дна. Донны грунт. □ Нераст [ментуза] адбываецца пад лёдам на глыбіні ад 1 да 2,5 метра пераважна на камяністым або пясчаныя грунце. Матрунёнак.
2. Пласты зямлі, якія знаходзяцца пад глебай. Вывучэнне саставу і ўласцівасцей грунтоў — задачы інжынерна-геалагічных даследаванняў. □ У зямлі ёсць такія грунты, дзе вада спыняецца, не ідзе далей. Колас.
3. перан. Тое галоўнае, на чым асноўваецца што‑н. Хоць матэматыка грунт усяму на свеце, але Юлька на гэтым «грунце» яшчэ слаба трымаецца. Бядуля.
4. Слой рэчыва, якім пакрыта палатно, дошка і пад., прызначаныя для жывапісу ці графікі. Нанесці грунт.
5. Састаў, якім пакрываюць паверхню, рыхтуючы яе для жывапісу ці афарбоўкі; грунтоўка.
•••
Выбіць грунт з-пад чыіх ног гл. выбіць.
Траціць грунт пад нагамі гл. траціць.
[Ням. Grund — глеба, аснова.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кі́слы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае своеасаблівы смак, падобны на смак лімона, журавін. Кіслае віно. Кіслыя ягады.
2. Атрыманы ў выніку браджэння, прыгатаваны шляхам квашання. Кіслае малако. Кіслая капуста. // Які сапсаваўся ад браджэння; пракіслы. Кіслы суп. Кіслая каша. // Напоўнены пахамі кіслаты. Кіслае паветра.
3. перан. Разм. Які выражае незадаволенасць; маркотны, панылы. Кіслы настрой. Кіслая ўсмешка.
4. Які змяшчае кіслату (у 2 знач.). Кіслы раствор. Кіслая глеба.
•••
Кіслая соль гл. соль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распраста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Зрабіць простым, роўным; разагнуць. Гэта быў зусім змяты і пацёрты заклеены канверт; .. [Люба] распрастала яго рукамі і ўбачыла гатовае, заадрасаванае пісьмо. Чорны. // Напружыўшы мышцы, выпрастаць, расправіць. Дзянісаў устаў і паволі распрастаў плечы. Гамолка. Цяпер ніякая сіла не здольна была распрастаць .. [пальцы]. Новікаў. // Разгарнуць (лісты, кветкі і пад.). Дубкі дазволу не пытаюць: Іх не дарэмна корміць глеба, — Ледзь-ледзь галінкі распрастаюць — Упарта цягнуцца да неба. Жычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)