rozentuzjazmować

зак. выклікаць энтузіязм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozgoryczać

зак. выклікаць горыч

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

індуцы́раваць

(лац. inducere)

выклікаць выпрамяненне атамаў або малекул уздзеяннем знешняга электрамагнітнага поля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канцэраге́нны

(ад канцэр + -генны)

здольны выклікаць злаякасныя пухліны (напр. к-ае рэчыва).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фуро́р

(лац. furor = апантанасць)

шумны публічны поспех (напр. выклікаць ф.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

павыкліка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Выклікаць усіх, многіх. Павыклікаць вучняў. Павыклікаць таварышаў на вуліцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

генеры́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец. Выклікаць з’яўленне, утварэнне чаго‑н. Генерыраваць электрычныя ваганні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашуме́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -мі́; зак.

1. Нарабіць шуму; накрычаць на каго-н.

Залішне н.

2. перан. Выклікаць многа размоў, прыцягнуць да сябе агульную ўвагу.

Вось нашумела гэта справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўсло́ва, -а, н.

Палавіна слова.

Напісаць п.

З паўслова разумець (з першых слоў, з намёку; разм.). На п. выклікаць каго-н. (для кароткай размовы; разм.). На паўслове спыніцца (рэзка спыніць пачатую гаворку).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Размашарава́ць ’выклікаць актыўнае дзеянне’ (Юрч. СНЛ). Семантычная інавацыя на базе маршырава́ць. Гл. марш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)