at liberty
а) во́льны, на во́лі
to set prisoners at liberty — вы́пусьціць вя́зьняў на во́лю
б) дазво́лены
You are at liberty to make any choice — Вы мо́жаце вы́браць, што хо́чаце
в) незаня́ты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
styl, ~u
м. стыль;
styl joński архіт. іянічны стыль;
styl dowolny спарт. вольны стыль;
styl literacki — літаратурны стыль;
stary (nowy) styl — стары (новы) стыль
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
стыльI м
1. маст, літ, лінгв Stil m -s, -e;
піса́ць до́брым стылем éinen guten Stil schréiben*;
перада́ць стыль stílgetreu wíedergeben*;
захава́ць стыль den Stil wáhren;
2. (манера) Stil m; Maníer f -, -en;
стыль кіраўні́цтва Führungsstil m;
во́льны стыль спарт Fréistil m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Мус 1 ’павіннасць, неабходнасць, прымус, насілле’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц., Сцяшк., Бяльк., Сл. ПЗБ; добр., Рам. 1), ’гульня ў карты без пасаў’ (Нас.), ст.-бел. мусъ ’неабходнасць, прымус’ (XVI ст.) — запазычанне са ст.-польск. mus ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 137), якое з musieć (ст.-в.-ням. muoʒan, с.-в.-ням. müeʒen ’вольны час; мець магчымасць’, суч. ням. Muß, магчыма, з фразы man muß ’трэба’). У ст.-польск. мове mus (mos) яшчэ мела значэнне ’гарнец (мера)’.
Мус 2, мусы ’зарослы травою выган’ (Нар. Гом. — І. Навуменка, КТС). Няясна. Магчыма, з ням. Mus ’ежа’ (г. зн. ’паша’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
во́льнасць, ‑і, ж.
1. Свабода, незалежнасць. Мы кубкі ўздымалі За вольнасць людскую, за праўду на свеце. Броўка. [Белавус:] — Ішлі вы на смерць, на змаганне За люд наш, за вольнасць зямлі. Колас. // Самастойнасць, неабмежаванасць у дзеяннях. Дзесьці далёка засталася вайна, перапоўненыя салдатамі эшалоны, лазарэт, і вось ён вольны, сам па сабе, нікому не падуладны чалавек. Захацелася хутчэй і паўней адчуць гэтую вольнасць. Галавач.
2. Парушэнне агульнапрынятых правіл, адступленне ад нормы. Паэтычная вольнасць.
3. Нястрыманасць, фамільярнасць; нетактоўнасць. Вольнасць у абыходжанні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напе́ць, ‑пяю, ‑пяеш, ‑пяе; ‑пяём, ‑пеяце; зак.
1. чаго. Спець многа чаго‑н. Вольны вецер напеў вольных песень табе, Бор зялёны ўзняў дружным гоманам, Сонца полымем вызвала к слаўнай сяўбе, Зоры веру ўлілі сілам зломаным. Купала.
2. што. Перадаць голасам. Напець матыў. Напець арыю.
3. што. Спець для гуказапісу (на плёнку, пласцінку і пад.). Напець пласцінку.
4. чаго і без дап. Разм. Нагаварыць, напляткарыць на каго‑н.
•••
Напець у вушы — тое, што і напець (у 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спро́шчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад спрасціць.
2. у знач. прым. Больш просты; прасцей, чым раней. Спрошчаная арфаграфія. Спрошчаны механізм.
3. у знач. прым. Недастаткова глыбокі, прымітыўны. Бясспрэчна адно: дзіцячы пісьменнік не мае права даваць чытачу спрошчанае ўяўленне аб жыцці, ён павінен умець проста і зразумела гаварыць аб складаным. Шкраба. Спрошчаны фінал у пэўнай меры перашкодзіў твору стаць цэласным, унутрана завершаным. Мушынскі.
4. у знач. прым. Разм. Вызвалены ад патрабаванняў маралі; празмерна вольны. Спрошчаныя адносіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
expedite
[ˈekspədaɪt]
1.
v.t.
1) палягча́ць; прысьпе́шваць; паскара́ць
2) ху́тка выко́нваць, зала́джваць
3) афіцы́йна выдава́ць (дакумэ́нт)
2.
adj.
1) во́льны (ад перашко́даў)
2) ху́ткі, спры́тны (пра чалаве́ка), спра́ўны, гато́вы, прыда́тны да ўжы́тку (пра прыла́ду)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
располага́тьI несов.
1. (иметь в своём распоряжении) мець (што);
располага́ть сре́дствами мець сро́дкі;
располага́ть свобо́дным вре́менем мець во́льны час;
2. (распоряжаться) распараджа́цца;
располага́ть свои́м иму́ществом распараджа́цца сваёй маёмасцю;
3. уст. (намереваться) меркава́цца, разлі́чваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
wczasy
мн.
1. адпачынак (на курорце, у санаторыі);
wczasy lecznicze — адпачынак у санаторыі;
skierowanie na wczasy — пуцёўка на курорт (у дом адпачынку);
2. вольны час
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)