Тянь-Ша́ньская о́бласть ист. Цянь-Ша́нская во́бласць; см. Нары́нская о́бласть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Чарджо́уская о́бласть ист. Чарджо́ўская вобласць; (ныне) Леба́пский велая́т Леба́пскі велая́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Чити́нская о́бласть ист. Чыці́нская во́бласць; (ныне) Забайка́льский край Забайкальскі край.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

каміта́т

(с.-лац. comitatus = вобласць)

найбольш буйная адзінка адміністрацыйна-тэрытарыяльнага дзялення ў Венгрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пляж ’бераг мора, возера, ракі, на якім загараюць і адпачываюць у час купальнага сезону’ (ТСБМ; ваўк., Сцяшк. МГ). Праз рус. мову з франц. plage ’тс’, ’узмор’е’, якое, як і італ. piaggia ’узбярэжжа’, узыходзяць да італ.-лац. plagia < лац. plaga ’вобласць, пояс, зона’ (Фасмер, 3, 291; Банькоўскі, 2, 600).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жы́тніца, ‑ы, ж.

1. Уст. Памяшканне для захоўвання збожжа; свіран.

2. перан. Хлебародная вобласць краіны, якая забяспечвае хлебам іншыя мясцовасці. Украіна — жытніца СССР.

3. Разм. Жытняя салома. Волька па-мужчынску падхоплівала .. [віламі] жытніцу і кідала яе ў тарпу. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарвіні́зм, ‑у, м.

Вучэнне аб гістарычным развіцці жывой прыроды, аб паходжанні відаў жывёл і раслінных арганізмаў шляхам натуральнага адбору.

•••

Сацыяльны дарвінізм — рэакцыйная плынь у буржуазнай сацыялогіі, якая пераносіць прынцып барацьбы за існаванне на вобласць грамадскіх з’яў і адносін.

[Ад імя заснавальніка Чарлза Дарвіна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейсмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з ваганнямі зямной кары пры землетрасенні. Сейсмічныя хвалі. Сейсмічныя з’явы. // Такі, дзе часта адбываюцца землетрасенні, якому ўласцівы землетрасенні (пра раён, вобласць). Сейсмічныя зоны. // Прызначаны для рэгістрацыі і вывучэння ваганняў зямной паверхні. Сейсмічная станцыя. Сейсмічныя карты.

[Ад грэч. seismós — ваганне. землетрасенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́да Зямельныя ўладанні вакол фальварка (БРС), навакольная калгасная зямля; акруга, вобласць (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Provínz

[-'vints]

f

1) -, -en праві́нцыя, во́бласць

2) праві́нцыя (мясцовасць воддаль ад буйных цэнтраў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)