ра́на¹, -ы, мн. -ы, ран, ж.

1. Пашкоджанне тканак жывога арганізма, парушэнне яго цэласнасці.

Агнястрэльная р.

2. перан. Душэўны боль, пакуты.

Душэўная р.

|| памянш. ра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. ра́навы, -ая, -ае.

Ранавая інфекцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bite​1 [baɪt] n.

1. уку́с; след/ра́на ад уку́су

2. кава́лак (ежы); лёгкая заку́ска;

have a bite перакусі́ць; закусі́ць

3. во́стры боль;

the bite of the wound боль ад ра́ны

4. клёў (рыбы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ *Нака́мкаваць, нака́мкуваты ’скардзіцца на хваробу, боль’ (Клімч.). Да ка́мкаты ’квакаць (пра лягушку); скардзіцца, ныць’, хутчэй за ўсё гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэза́чка ’дызентэрыя’ (ПСл, Сл. Эп.-Шып., ТС), ’боль у жываце’ (Арх. Федар.), ’ліха, халера’ (Нар. словатв.). Гл. разачка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

суці́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.

1. Перастаць хвалявацца, заціхнуць, супакоіцца, уціхамірыцца.

С. пасля добрых навін.

Дзетвара суцішылася.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Аслабець у сваім праяўленні; спыніцца, перастаць.

Вецер суцішыўся.

Боль суцішыўся.

|| незак. суціша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ху́каць, -аю, -аеш, -ае; незак., на каго-што, у што і без дап.

Выпускаць ротам струмень паветра, каб сагрэць, прыцішыць боль і пад.

Х. на рукі.

|| аднакр. ху́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| зак. паху́каць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ху́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

anguish [ˈæŋgwɪʃ] n. боль, паку́та;

be in anguish паку́таваць;

a look of anguish паку́тлівы по́зірк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

offending [əˈfendɪŋ] adj.

1. непрые́мны; які́ прычыня́е (фізі́чны) боль

2. злачы́нны; вінава́ты ў парушэ́нні/злачы́нстве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prick​1 [prɪk] n.

1. уко́л, прако́л

2. след ад уко́ла

3. боль ад уко́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stabbing [ˈstæbɪŋ] adj. прані́злівы, во́стры;

a stabbing pain ве́льмі во́стры боль;

stabbing glare асляпля́льнае святло́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)