park

[pɑ:rk]

1.

n.

1) парк -у m. (гарадзкі́)

2) запаве́днік -у m.

3) парк -у m. (аўтамабі́льны, трамва́йны)

2.

v.t.

1) паркава́ць (аўтамабі́ль)

2) ста́віць у парк (вайско́вы тра́нспарт, артыле́рыю)

3) informal ста́віць, пакіда́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

казёл назоўнік | мужчынскі род

  1. Дзікая млекакормячая жывёліна сямейства пустарогіх, якая водзіцца звычайна ў гарах.

    • Сібірскі к.

  2. Самец дамашняй казы.

    • Як з казла малака (няма ніякай карысці).
    • Пусціць казла ў агарод (дапусціць каго-н. туды, дзе ён хоча мець выгаду; размоўнае іранічны сэнс).

  3. Від бабкі, якая складаецца з некалькіх снапоў ячменю або аўса, пастаўленых так, што каласы схаваны ўнутр (размоўнае).

  4. Гімнастычны снарад у выглядзе кароткага, абабітага скурай бруса на чатырох высокіх ножках.

    • Скакаць цераз казла.

  5. Назва гульні ў карты, даміно (размоўнае).

    • Забіваць казла.

  6. Легкавы аўтамабіль павышанай праходнасці (размоўнае).

    • Туды толькі на казле праедзеш.

|| памяшальная форма: козлік.

|| прыметнік: казліны.

  • Казліная барада (вузкая і доўгая).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

vehicle

[ˈvi:əkəl]

n.

1) тра́нспартны сро́дак (аўтамабі́ль, ваго́н, воз)

a space vehicle — касьмі́чны карабе́ль

2) сро́дак перадава́ньня

Language is the vehicle of thought — Мо́ва — сро́дак перадава́ньня ду́мак

3) правадні́к -а́ m. (гу́ку, сьвятла́)

4) Chem. раствара́льнік, распушча́льнік -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

compact

I [kəmˈpækt]

1.

adj.

1) тугі́, шчы́льны, шчы́тны

2) кампа́ктны

3) сьці́слы (стыль), каро́ткі

2.

v.

ту́га пакава́ць; шчы́льна зьвя́зваць, сьціска́ць

3. [ˈkɑ:mpækt]

n.

1) малы́ аўтамабі́ль

2) пу́драніца f.

II [ˈkɑ:mpækt]

n.

умо́ва, зго́да f.; кантра́кт -у m. (між бака́мі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tow

I [toʊ]

1.

v.t.

цягну́ць на буксі́ры

2.

n.

1) буксі́раваньне n.

2) буксі́р -у m.

3) буксірны кана́т

4) карабе́ль, аўтамабі́ль на буксі́ры

•

- in tow

II [toʊ]

1.

n.

1) кудзе́ля f., зрэ́б’е n.

2) па́кульле n.

2.

adj.

зрэ́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

osobowy

1. грам. асабовы;

zaimek osobowy — асабовы займеннік;

2. асабовы;

skład osobowy — асабовы склад (састаў);

3. пасажырскі;

pociąg osobowy — пасажырскі цягнік;

samochód osobowy — легкавы аўтамабіль; легкавік, легкавушка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

heap​1 [hi:p] n.

1. (of) ку́ча, гру́да

2. pl. heaps infml про́цьма, пло́йма

3. infml стары́ аўтамабі́ль, драндуле́т, калыма́га

♦ at the top/bottom of the heap на высо́кай/ні́зкай пазі́цыі ў структу́ры арганіза́цыі або́ грама́дства;

collapse/fall in a heap упа́сці ўсім цяжа́рам і не варушы́цца;

heaps better/more/older BrE, infml зна́чна ле́пшы/бо́льшы/старэ́йшы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

úmwenden

*

1.

vt

1) пераваро́чваць, вываро́чваць; пераго́ртваць

2) паваро́чваць, развярну́ць (аўтамабіль і г.д.)

2.

(sich)

1) пераваро́чвацца

sich zur Flucht ~ — кі́дацца наўцёкі

2) (nach D) азіра́цца (на каго-н., што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

blessed

[blest or ˈblesɪd]

adj.

1) сьвяты́

the Blessed Trinity — сьвята́я Тро́йца

2) благасла́ўлены

3) шчасьлі́вы, шча́сны, блажэ́нны

Blessed are the pure in heart — Шчасьлі́выя чы́стыя сэ́рцам

4) ра́дасны

5) informal пракля́ты

I can’t get this blessed car to start — Не магу́ заве́сьці гэ́ты пракля́ты аўтамабі́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прыцішыць, ‑цішу, ‑цішыш, ‑цішыць; зак.

1. што. Зрабіць менш чутным; паслабіць, прыглушыць (гукі, гучанне і пад.). Прыцішыць радыёпрыёмнік. ▪ — Толькі, хлопцы, маўчок! — прыцішыў .. [Тарас Іванавіч] голас. — На вас данёс наш гад, валасны старшыня Язэп Брыль! Колас. // Прыпыніць работу (матора); прыглушыць. Машыніст прыцішыў матор, нахіліўся і спытаў: — Што? Ага.. — А ці можна там, — Варанецкі паказаў назад, — кусты зразаць? Дуброўскі.

2. што. Зменшыць хуткасць чаго‑н.; запаволіць (рух, хаду і пад.). Каля валаснога праўлення аўтамабіль прыцішыў ход і завярнуў у двор. Лобан. [Ваўчок] прыцішыў хаду, услухоўваючыся ў словы спадарожніка, якія краналі за жывое. Хадкевіч.

3. перан.; што. Разм. Паслабіць, суцішыць (якое‑н. пачуццё, адчуванне). Прыцішыць гнеў. Прыцішыць боль лякарствамі.

4. каго-што. Разм. Заспакоіць, суняць. [Авяр’ян] не раз задумваўся, што б такое зрабіць, каб .. [Грышуноў] суняць, прыцішыць. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)