адрапартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Аддаць рапарт; далажыць пра што‑н. па правілах вайсковай службы. Дзяжурны па часці гучна адрапартаваў палкоўніку і саступіў убок, даючы дарогу. Алешка. — Таварыш камандзір узвода, — адрапартавала Рыма, — заданне выканана, варожы эшалон, які ішоў на фронт, падарваны. Васілеўская. // перан. Разм. Коратка паведаміць пра што‑н. — Ёсць маскоўская, старка, кагор, катлеты і мяса тушанае, — завучаным тонам адрапартавала.. [афіцыянтка] прыезджым. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аце́слівы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Пра хлеб, спечаны з дрэнна прыгатаванага цеста; не пульхны, глёўкі. Хлеб быў жоўта-шэры, ацеслівы, рэдкі, ён нават не пах хлебам, а так нечым кіслым. Арабей.

2. перан. Нясвежы, памяты. Сонны ацеслівы твар. // Прыдуркаваты, недапечаны. [Шпакоўскі:] — Маці не хоча аддаць Наташу за Высоцкага. Той характарам круты. А Наташа не хоча ісці за Саладуху. Гэты нейкі ацеслівы. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пару́ка, ‑і, ДМ ‑руцы; Р мн. ‑рук; ж.

Зарука ў чым‑н., пацвярджэнне чаго‑н.; гарантыя. Дзе парука, што Анцыпік не прагаворыцца — вольна ці нявольна? Колас.

•••

Кругавая парука — а) калектыўная адказнасць усіх членаў якой‑н. групы людзей за дзеянні гэтай групы ўвогуле або за асобных яе членаў; б) узаемная выручка, узаемнае ўкрывальніцтва.

На парукі — на чыю‑н. адказнасць (аддаць, узяць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Зрабіць абмен, абмяняць. — І яшчэ адно, Андрэй Ігнатавіч, — шэптам загаварыў барадач, — трэба збыць тавар, прамяняць на чырвонцы, з імі спакайней... Якімовіч. // на каго-што. Адмовіўшыся ад каго‑, чаго‑н., аддаць перавагу другому. Ну і кожны з хлопцаў бадай што роднага бацьку прамяняў бы на .. [Піліпа]. Кулакоўскі. — Самасад ні на якія папяросы не прамяняю, — заявіў .. [Васіль], згортваючы цыгарку. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераплёт м палігр (кнігі) inband m -(e)s, -bände;

адда́ць у пераплётт inbinden lssen*;

кні́га мя́ккім пераплётце Paperback [´pe:pəˏbɛk] n -s;

тра́піць у пераплётт разм in die Klmme gerten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

меч м гіст, тс перан Schwert n -(e)s, -er;

вы́няць меч das Schwert zehen* [zücken];

адда́ць агню́ і мячу́ mit Fuer und Schwert usrotten;

дамо́клаў меч Dmoklesschwert n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

распараджа́цца, распарадзі́цца

1. (аддаць загад аб чым) nordnen vt; vernlassen vt;

2. (чым) disponeren vt, verfügen vi (über A);

распараджа́цца сваёй маёмасцю über sein Vermögen disponeren [verfügen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bargain2 [ˈbɑ:gən] v. (about/over/for) таргава́цца, ве́сці перамо́вы, дамаўля́цца (аб умовах, цэнах і да т.п.);

bargain for/on smth. чака́ць чаго́-н., спадзява́цца на што-н.;

It was more than I’d bargained for. На гэта я і не разлічваў.

bargain away [ˌbɑ:gənəˈweɪ] phr. v. адда́ць за бе́сцань, разбаза́рыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́лучыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. каго-што. Адабраўшы, адасобіць ад агульнай масы; выдзеліць.

В. сваіх авечак з чарады.

В. галоўнае ў творы.

Яго вылучылі як лепшага вучня.

2. каго (што). Прапанаваць, выставіць для абмеркавання, паставіць на больш адказную работу.

В. кандыдата на пасаду старшыні.

3. што. Аддаць, выдзеліць каму-н. на карыстанне.

На будаўніцтва вылучылі сродкі і тэхніку.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Выпусціць, выдзеліць.

В. пах.

|| незак. вылуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вылучэ́нне, -я, н.

В. кандыдата ў дэпутаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скалану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.

1. каго-што. Прымусіць здрыгануцца, страсянуцца.

С. грушу.

Вецер скалануў дзверы.

Машыну скаланула на калдобіне (безас.).

2. што. Перамяшаць часцінкі вадкасці, страсянуўшы пасудзіну.

С. квас.

3. безас., каго-што. Перакрывіць, перасмыкнуць (пра сутаргавы рух).

Ад холаду яго скаланула.

4. перан., каго-што. Ахапіць, авалодаць (пра пачуцці, думкі); моцна ўзрушыць, усхваляваць.

Жаль скалануў сэрца маці.

5. перан., каго (што). Вымусіць каго-н. аддаць што-н. (разм.).

Калі скаланём, дык аддасць.

|| незак. скалана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)