пераплёт м палігр (кнігі) Éinband m -(e)s, -bände;
адда́ць у пераплётт éinbinden lássen*;
кні́га мя́ккім пераплётце Paperback [´pe:pəˏbɛk] n -s;
◊ тра́піць у пераплётт разм in die Klémme geráten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
меч м гіст, тс перан Schwert n -(e)s, -er;
вы́няць меч das Schwert zíehen* [zücken];
◊ адда́ць агню́ і мячу́ mit Féuer und Schwert áusrotten;
дамо́клаў меч Dámoklesschwert n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
распараджа́цца, распарадзі́цца
1. (аддаць загад аб чым-н) ánordnen vt; veránlassen vt;
2. (чым-н) disponíeren vt, verfügen vi (über A);
распараджа́цца сваёй маёмасцю über sein Vermögen disponíeren [verfügen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
bargain2 [ˈbɑ:gən] v. (about/over/for) таргава́цца, ве́сці перамо́вы, дамаўля́цца (аб умовах, цэнах і да т.п.);
bargain for/on smth. чака́ць чаго́-н., спадзява́цца на што-н.;
It was more than I’d bargained for. На гэта я і не разлічваў.
bargain away [ˌbɑ:gənəˈweɪ] phr. v. адда́ць за бе́сцань, разбаза́рыць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вы́лучыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.
1. каго-што. Адабраўшы, адасобіць ад агульнай масы; выдзеліць.
В. сваіх авечак з чарады.
В. галоўнае ў творы.
Яго вылучылі як лепшага вучня.
2. каго (што). Прапанаваць, выставіць для абмеркавання, паставіць на больш адказную работу.
В. кандыдата на пасаду старшыні.
3. што. Аддаць, выдзеліць каму-н. на карыстанне.
На будаўніцтва вылучылі сродкі і тэхніку.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Выпусціць, выдзеліць.
В. пах.
|| незак. вылуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. вылучэ́нне, -я, н.
В. кандыдата ў дэпутаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
скалану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.
1. каго-што. Прымусіць здрыгануцца, страсянуцца.
С. грушу.
Вецер скалануў дзверы.
Машыну скаланула на калдобіне (безас.).
2. што. Перамяшаць часцінкі вадкасці, страсянуўшы пасудзіну.
С. квас.
3. безас., каго-што. Перакрывіць, перасмыкнуць (пра сутаргавы рух).
Ад холаду яго скаланула.
4. перан., каго-што. Ахапіць, авалодаць (пра пачуцці, думкі); моцна ўзрушыць, усхваляваць.
Жаль скалануў сэрца маці.
5. перан., каго (што). Вымусіць каго-н. аддаць што-н. (разм.).
Калі скаланём, дык аддасць.
|| незак. скалана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
забыццё, ‑я, н.
1. Страта ўспамінаў аб кім‑, чым‑н. Героям няма забыцця. □ Дні адплывалі ў забыццё, Міналі зімы, леты. Прынеслі іншае жыццё У край глухі Саветы. Смагаровіч.
2. Стан непрытомнасці, трызнення. Малая стогне і ўсхліпвае. І зноў забыццё, толькі хуткае дыханне і доўгія вейкі на заплюшчаных вачах. Брыль.
3. Стан дрымоты; паўсон. Зноў наплывала забыццё, і самі павольна сплю[шчв]аліся вочы. Галавач.
4. Стан глыбокай задуменнасці, адлучанасці ад усяго навакольнага. [Пятро Мікалаевіч] доўга сядзеў у забыцці на калодцы, да болю сціскаючы рукамі галаву. Данілевіч. Ад вулічнага спакою прыйшло лёгкае забыццё. Вінцусь не адганяў гэтага забыцця, нават рад быў яму. Галавач.
5. Стан моцнага душэўнага ўзрушэння, калі чалавек перастае кантраляваць свае дзеянні. [Аляксей] ляжаў у шалёным забыцці і са злосцю думаў, што трымае сябе вельмі брыдка. Карпаў. [Лявон Жалейка] быў нібы ў нейкім забыцці, да ўсяго абыякавы, гатовы і сабе ўсадзіць нож у сэрца. Гурскі.
•••
Аддаць забыццю гл. аддаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Bestímmung
f -, -en
1) прызначэ́нне
2) вызначэ́нне
3) пастано́ва, зага́д
4) прызва́нне, лёс
~ über etw. (A) tréffen* — адда́ць распараджэ́нне аб чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дані́на ж
1. (падатак) Tribút m -(e)s, -e; Zwángsabgaben pl;
2. перан der Tribút; das Schúldige (sub);
◊ адда́ць дані́ну чаму-н éiner Sáche Tribút zóllen; etwas genügend würdigen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
аплаці́ць, аплачу, аплаціш, аплаціць; зак., што.
Аддаць грошы за што‑н., у замен чаго‑н.; пакрыць якія‑н. выдаткі. Аплаціць працу. // Пагасіць што‑н., заплаціўшы адпаведную суму грошай. Аплаціць рахунак. // Даць плён, аддзячыць. [Кукуруза] добра аплаціла хлебаробам за іх працу. «Звязда». // перан. Страціць што‑н. (жыццё, шчасце і пад.) у імя чаго‑н. [Зарэччы:] Зарына! Ты лёс мой адзіны!.. Гатоў за цябе я памерці, Каханне жыццём аплачу! Бачыла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)