pawn

I [pɔn]

1.

v.

заклада́ць, аддава́ць у закла́д пад пазы́ку

2.

n.

1) закла́д -у m.

in pawn — у закла́дзе, на закла́д

2) зару́ка, гара́нтыя f.

II [pɔn]

n.

1) пе́шка f. (у ша́хматах)

2) малава́ртасны чалаве́к або́ рэч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Vórzug

m -(e)s, -züge

1) перава́га

j-m den ~ gében* — аддава́ць перава́гу каму́-н.

2) перава́га, ва́ртасць

sie hat víele Vórzüge — у яе́ мно́га до́брых я́касцей

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

würdigen

vt

1) (G) удасто́йваць (каго-н. чым-н.)

2) цані́ць, ацэ́ньваць (каго-н., што-н.); аддава́ць нале́жнае (каму-н., чаму-н.)

3) адзнача́ць (поспехі; знамянальныя дні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

please​1 [pli:z] v.

1. задавальня́ць, дагаджа́ць;

Do it to please me. Зрабі гэта дзеля мяне;

You can’t please everybody. Усім не дагодзіш;

Nothing pleases him. Нічога яму не падабаецца.

2. хаце́ць, аддава́ць перава́гу;

Take as you please. Бяры колькі хочаш.

♦

if you please dated

1) калі́ ла́ска

2) уяві́це сабе́;

please yourself infml як сабе́ хо́чаш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sour​1 [ˈsaʊə] adj.

1. кі́слы, пракі́слы;

sour pickles марынава́ныя гуркі́; пі́кулі;

smell sour аддава́ць кісля́цінай

2. пану́ры, сярдзі́ты; зло́сны, зласлі́вы; у ке́пскім настроі́;

What a sour face she has! Што за кіслы ў яе выгляд!;

Pleasure turned sour on him. Пацехі абрыдлі яму.

♦

go/turn sour кі́снуць, пракіса́ць; псавацца;

sour gra pes прытво́рнае грэ́баванне чым-н. недасяга́льным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

apprentice

[əˈprentɪs]

1.

n.

1) чаля́днік -а m., ву́чань раме́сьніка або́ мастака́

2) навічо́к -ка́, пачатко́вец -ўца m.

2.

v.t.

аддава́ць або́ прыма́ць у наву́ку

They apprenticed their son to a blacksmith — Яны́ аддалі́ свайго́ сы́на ў наву́ку да каваля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

commit

[kəˈmɪt]

v.t.

1) рабі́ць, учыня́ць

to commit adultery — учыні́ць жані́мскую здра́ду

to commit an error — зрабі́ць памы́лку

2) аддава́ць

to commit to an asylum — адда́ць у шпіта́ль для псыхі́чна хво́рых

to commit the body to earth (the grave) — хава́ць це́ла, аддава́ць зямлі

to commit to fire — спалі́ць

3) зьняво́ліць

4) абавяза́ць (-ца)

it does not commit me to anything — Гэ́та мяне́ да нічо́га не абавя́звае

He would not commit himself in any way — Ён нічы́м не забавяза́ўся

•

- commit to memory

- commit to writing

- commit to paper

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Раня́ць ’даваць магчымасць упасці, упускаць; скідаць (пра лісце)’ (ТСБМ), слёзкі раняе (Сержп. Прык.), сьлёзкі роніць (Касп.), рані́ць ’выкідваць, аддаваць’ раніла дзіця, рані́ць душу (ашм., мядз., Сл. ПЗБ), ’губляць, траціць, не шкадаваць’: здоровье своё роню на васъ (Нас.), сюды ж роны́тыса ’аблівацца слязамі’ (Доўн.-Зап., Пін.). Параўн. рус. дыял. рони́ть ’кінуць, даць магчымасць упасці’, укр. рони́ти ’даваць упасці; скідаць’, польск. ronić ’траціць, выкідваць; звяргаць’, ’ліць слёзы’, ’губляць пер’е, рогі, зубы’, ’лускаць зерне’, чэш. roniti (пра слёзы) ’праліваць’, славац. roniť ’цячы, ліцца’, в.-луж. ronić ’губляць, праліваць (слёзы)’, н.-луж. roniś ’тс’, серб. ро̀нити ’даваць нырца’, балг. ро́ня ’аддзяляць, абрываць; праліваць (слёзы)’, макед. рони ’тс’. Імаверна, першасным значэннем прасл. *roniti з’яўлялася ’даць, дазволіць, даць магчымасць упасці’; параўноўваюць з гоц. urrannjan ’паказвацца; узыходзіць (пра сонца)’, ст.-в.-ням. rennan ’прымушаць цячы, хутка бегчы’, грэч. ραίνω ’акрапляю, абсыпаю’ (Фасмер, 3, 501; Шустар-Шэўц, 2, 1235; БЕР, 6, 322).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ушанава́ць, ушано́ўваць

1. (выказаць пашану, павагу) éhren vt; Éhre zóllen [erwéisen*];

ушанава́ць чыю-н па́мяць устава́ннем j-s Ándenken durch Érheben von den Plätzen [durch Áufstehen] éhren;

2. (аддаваць каму-н пашану) j-m Éhre bezéigen [erwéisen*, zóllen]; j-n féiern; würdigen vt, j-n für würdig [wert] eráchten;

ушанава́ць зва́ннем j-m éinen Títel verléihen*;

ушанава́ць каго-н узнагаро́дай j-n éiner Áuszeichnung würdigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

mortgage

[ˈmɔrgɪdʒ]

1.

n.

1) закла́д -у m., іпатэ́ка f. (закла́д пад нерухо́масьць)

2) закладны́ ліст

2.

adj.

іпатэ́чны

3.

v.t.

1) заклада́ць (дом або́ зямлю́ пад іпатэ́ку)

2) ахвярава́ць; аддава́ць

Faust mortgaged his soul to the devil — Фаўст ахвярава́ў сваю́ душу́ д’я́блу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)