а́ргус

(гр. Argos = міфічны стовокі вартаўнік)

1) перан. пільны ахоўнік, вартаўнік;

2) птушка сям. фазанавых, якая водзіцца ў лясах Паўд.-Усх. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арні́ка а́рніка

(н.-лац. arnica)

травяністая расліна сям. складанакветных з кветкамі розных колераў у суквеццях, пашыраная ў Паўн. Амерыцы і Еўразіі; купальнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арты́лія

(н.-лац. orthilis)

вечназялёная травяністая расліна сям. грушанкавых з дробнымі белымі кветкамі ў гронках, пашыраная ў халодных і ўмераных зонах; сісінец.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астэрыяне́ла

(н.-лац. asterionella)

каланіяльная дыятомавая водарасць сям. фрагілярыевых, якая трапляецца пераважна ў планктоне мораў, некаторыя віды адзначаны ў планктоне азёр, рэк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аўлазі́ра

(н.-лац. aulosira)

ніткаватая сіне-зялёная водарасць сям. аўлазіравых, якая трапляецца ў стаячай вадзе, балотах і забалочаных вадаёмах сярод іншых водарасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

баа́

(лац. baa)

1) змяя сям. удававых, якая водзіцца ў лясах трапічнай Амерыкі;

2) жаночы шаль з футра або пёраў, напр. страусавых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

баліфа́нтэс

(н.-лац. bolyphantes)

павук сям. лініфіідаў, які жыве ў лясах, лоўчыя сеткі будуе паміж сцёбламі і лістамі раслін невысока над зямлёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бана́н

(парт. banan, ад афр. banam)

травяністая расліна сям. бананавых, пашыраная ў тропіках і субтропіках, а таксама мучністы салодкі плод гэтай расліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

батрыдыёпсіс

(н.-лац. botrydiopsis)

аднаклетачная жоўтазялёная водарасць сям. плеўрахлоравых, якая пашырана ў планктоне азёр, рэк, вадасховішчаў, сажалак, каналаў, у глебе, на камянях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

беладо́нна

(іт. belladonna = літар. прыгожая дама)

травяністая расліна сям. паслёнавых з чорнымі ягадамі, пашыраная ў Еўропе і Малой Азіі; дае атрапін; красаўка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)