адкру́чванне, ‑я н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкручваць — адкруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкрываць — адкрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адку́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкусваць — адкусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адліто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адлітоўваць — адлітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлі́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адлічваць — адлічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адломліваць — адламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлу́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адлупліваць — адлупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмака́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмакаць — адмокнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмаро́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмарожваць — адмарозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмежава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмежаваць, адмежавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)