набурча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак., на каго-што (разм.).

Пабурчаць, насварыцца на каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надушы́ць¹, -душу́, -ду́шыш, -ду́шыць; -ду́шаны; зак., каго-чаго (разм.).

Раздушыць, расплюшчыць нейкую колькасць каго-, чаго-н.

Н. ягад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неўзлюбі́ць, неўзлюблю́, няўзлю́біш, няўзлю́біць; зак., каго-што.

Адчуць непрыхільнасць, непрыязнасць да каго-, чаго-н.

Н. з першай сустрэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дагука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго. (разм.).

Клічучы каго-н., прымусіць адгукнуцца або прыйсці.

У лесе цяжка д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. каго-што. Дакранацца, датыкацца да каго-, чаго-н.

Не чапай рукамі!

2. што. Браць, карыстацца (разм.).

Не чапай майго нічога.

3. каго-што. Закранаць, турбаваць каго-н.; крыўдзіць (разм.).

Не чапай яго, няхай спіць.

4. каго-што. Умешвацца ў чые-н. справы; перашкаджаць каму-н. (разм.).

Не чапай дзяцей, хай гуляюць.

5. каго-што. Знішчаць, вынішчаць; прыносіць шкоду каму-, чаму-н.

Нельга ч. птушыныя гнёзды.

6. Нападаць на каго-, што-н.

Воўк падышоў блізка, але авечак не чапаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

disgust​2 [dɪsˈgʌst] v. выкліка́ць агі́ду (у каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адматыля́ць

‘скончыць хістаць, рухаць з боку ў бок або зверху ўніз каго-небудзь, што-небудзь ’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адматыля́ю адматыля́ем
2-я ас. адматыля́еш адматыля́еце
3-я ас. адматыля́е адматыля́юць
Прошлы час
м. адматыля́ў адматыля́лі
ж. адматыля́ла
н. адматыля́ла
Загадны лад
2-я ас. адматыля́й адматыля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адматыля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адхля́снуць

‘адказаць удар на ўдар; адказаць колкасцю на колкасць (адхляснуць каго-небудзь і каму-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адхля́сну адхля́снем
2-я ас. адхля́снеш адхля́снеце
3-я ас. адхля́сне адхля́снуць
Прошлы час
м. адхля́снуў адхля́снулі
ж. адхля́снула
н. адхля́снула
Загадны лад
2-я ас. адхля́сні адхля́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час адхля́снуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ачму́рваць

‘дурманіць, тлуміць, дурыць, збіваць з толку каго-небудзь, што-небудзь (галаву і г. д.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачму́рваю ачму́рваем
2-я ас. ачму́рваеш ачму́рваеце
3-я ас. ачму́рвае ачму́рваюць
Прошлы час
м. ачму́рваў ачму́рвалі
ж. ачму́рвала
н. ачму́рвала
Загадны лад
2-я ас. ачму́рвай ачму́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачму́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ачму́чваць

‘дурманіць, тлуміць, дурыць, збіваць з толку каго-небудзь, што-небудзь (галаву і г. д.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачму́чваю ачму́чваем
2-я ас. ачму́чваеш ачму́чваеце
3-я ас. ачму́чвае ачму́чваюць
Прошлы час
м. ачму́чваў ачму́чвалі
ж. ачму́чвала
н. ачму́чвала
Загадны лад
2-я ас. ачму́чвай ачму́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачму́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)