щеми́ть несов.

1. (сжимать) шчамі́ць;

2. перен. сціска́ць;

э́та пе́сня щеми́т се́рдце гэ́та пе́сня сціска́е сэ́рца;

3. безл. шчыме́ць; (болеть) бале́ць; (ныть) ныць;

щеми́т грудь шчымі́ць у грудзя́х, гру́дзі ны́юць (баля́ць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rend

[rend]

v.t. rent, rending

1) разрыва́ць

Wolves will rend a lamb — Ваўкі́ разарву́ць ягня́

it rends my heart — Гэ́та рве мне сэ́рца

2) расшчапля́ць, разьдзіра́ць

Lightning rent the tree — Мала́нка расшчапі́ла дрэ́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

achievement

[əˈtʃi:vmənt]

n.

1) дасягне́ньне n.

the achievement of one’s aim — дасягне́ньне свае́ мэ́ты

2) здабы́так -ку; по́сьпех -у m.

it was a great achievement — Гэ́та было́ вялі́кім здабы́ткам

achievement test — экза́мен пасьпяхо́васьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Балта ’сякера’ (Нас.). Відавочна, запазычанне з польск. bałta ’тс’ (а гэта з венг. balta < цюрк.; Брукнер, 12). Параўн. яшчэ Фасмер, 1, 118.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Банкоцэтлі ’папяровыя грошы’ (Бесар.). З польск. bankocetel ’тс’ (а гэта з устарэлага ням. Bancozettel ’банкавае пасведчанне, чэк’, гл. Варш. сл., 1, 95).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бу́ква1 ’бручка’ (Кіс.). Няясна.

Бу́ква2 ’літара’ (Бяльк., Шат.). Шат. лічыць, што гэта русізм (аб рус. буква гл. Фасмер, 1, 236).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Васэ́ля ’вяселле’ (Сцяшк. МГ). Запазычанне з польск. wesele ’тс’ (а гэта са слав. *veselьje ’радасць’; гл. Брукнер, 607). Параўн. укр. весі́лля ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́барацень ’расліна драсён змяіны, Polygonum Bistorta’ (Кіс., Крывіч, 4). Няясна. Магчыма, ад абарот, абарачваць, таму што гэта расліна мае двойчы выгнутае карэнішча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вяндлі́на (БРС, Сцяшк. МГ), вянглі́на ’тс’ (Сцяшк. МГ, Шат., Нас.). З польск. wędlina ’тс’ (Шат.). Нас. памылкова звязваў гэта слова з вя́ліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Герц ’знаўца, махляр’ (Нас.), ге́рцык ’тс’, ге́рцаць ’мантачыць, махляваць’ (Нас.). Няясна. Насовіч мяркуе, што гэта запазычанне ад яўрэяў, якія гавораць па-нямецку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)