dot​1 [dɒt] n. кро́пка

♦

on the dot infml якра́з у той мо́мант; дакла́дна;

on the dot of seven/at seven on the dot infml ро́ўна а сёмай гадзі́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бязду́шнасць, ‑і. ж.

Уласцівасць бяздушнага; бессардэчнасць. Навошта душу Раскрываць гэтак смела, Калі ў той душы Бяздушнасць засела. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

версіфіка́тар, ‑а, м.

Уст. Паэт, які добра валодае тэхнікай вершаскладання. // Іран. Той, хто піша беззмястоўныя ці бяздарныя вершы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кан’юнкту́ршчык, ‑а, м.

Разм. Беспрынцыповы чалавек, які змяняе свае паводзіны ў залежнасці ад той ці іншай кан’юнктуры; прыстасаванец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карабе́льшчык, ‑а, м.

1. Уст. Уладальнік карабля. // Той, хто плавае на караблі.

2. Разм. Тое, што і караблебудаўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баранава́льшчык, ‑а, м.

Той, хто барануе. Запыленыя з ног да выгараўшых валасоў баранавальшчыкі.. былі падобны да шахцёраў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вынахо́днік, ‑а, м.

Той, хто вынайшаў што‑н. новае або займаецца вынаходніцтвам; вынаходца. Рэспубліканская нарада вынаходнікаў і рацыяналізатараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шчарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; м. і ж.

Разм. Той, хто часта шчэрыць зубы; выскаляка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залогатрыма́льнік, ‑а, м.

Той, хто прымае чужую рэч у залог (у 1 знач.) для гарантавання выдадзенай сумы грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авары́йшчык, ‑а, м.

Разм.

1. Той, хто нясе аварыйную службу, ліквідуе аварыі.

2. Нядбайны рабочы, які дапускае аварыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)