стыхі́я ж. Elemént n -(e)s, -e, Elementárkraft f -, -kräfte; Natúrkraft f, Natúrgewalt f -, -en;

быць у сваёй стыхі́і in séinem Elemént sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ап’яне́ць

1. betrúnken [beráuscht] sein;

крыху́ ап’яне́ць ángetrunken [ángeheitert, benébelt] sein; leicht beschwípst sein;

2. (быць у стане ўзбуджанасці) trúnken [beráuscht] sein (ад чаго-н. von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бестурбо́тна прысл., бестурбо́тны únbekümmert, sórg(en)los; léichtsinnig (легкадумны); fáhrlässig (нядбайны);

бестурбо́тнае жыццё sórgloses Lében;

быць бестурбо́тным alles auf die léichte Schúlter nehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бяздзе́йнічаць

1. (не выяўляць дзейнасці, быць пасіўным) úntätig sein, nichts tun*;

2. (не працаваць – пра машыны, прадпрыемствы) stíllstehen* vi аддз., áußer Betríeb sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аказа́цца

1. разм. (апынуцца) sich befínden*; (hín)geráten* vi (s);

2. разм. (быць у наяўнасці) vorhánden sein;

3. (азвацца) ántworten vt, erwídern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зуба́сты разм.

1. mit lángen [schárfen, spítzen] Zähnen; bíssig (пра сабаку);

2. (дзёрзкі) bíssig, mit éiner schárfen Zúnge;

◊

быць зуба́стым Háare auf den Zähnen háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zależeć

zależ|eć

незак.

1. od kogo/czego залежаць ад каго/чаго;

to nie ode mnie ~y — гэта не ад мяне залежыць;

~у jak kiedy — (гледзячы) калі як;

2. komu na kim, czym быць зацікаўленым у чым; быць важным; быць патрэбным; быць неабходным для каго;

bardzo mu na tym ~y — ён вельмі ў гэтым зацікаўлены; для яго гэта вельмі важна;

nie ~y mi na nim — ён мяне не цікавіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ідэа́льна, прысл.

1. Прысл. да ідэальны (у 2, 3 знач.).

2. (у спалучэнні з дзеясловам). Вельмі добра, дасканала. Праекты таксама выглядалі ідэальна і прыгожа. Карпаў. // (у спалучэнні з прыметнікам). У вышэйшай ступені, абсалютна, зусім. Вудзільна, якім карыстаюцца пры лоўлі з паплаўком, павінна быць моцным, пругкім і ідэальна прамым. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірацыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

1. У ідэалістычнай філасофіі — пазбаўлены заканамернасці, а таму недаступны для розуму, мышлення; невытлумачальны.

2. У матэматыцы — які не можа быць дакладна выражаны ні цэлым, ні дробным рацыянальным лікам; несуразмерны з адзінкай. Ірацыянальны лік. // Які мае апрача чатырох асноўных арыфметычных дзеянняў яшчэ здабыванне кораня. Ірацыянальныя ўраўненні.

[Лац. irrationalis — неразумны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампанава́ць ​1, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак., што.

Складаць цэлае з асобных частак. Кампанаваць зборнік артыкулаў. Кампанаваць чарговы нумар газеты. Кампанаваць карціну.

[Ад лац. componare — складаць.]

кампанава́ць ​2, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак., з кім.

Разм. Быць у таварыскіх адносінах, вадзіць кампанію. Дзед любіў Уладзіка і кампанаваў з ім болей, чым з іншымі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)