агрубле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. агрубляць — агрубіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агу́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. агучваць — агучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адба́ўка, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адбаўляць — адбавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адбіваць — адбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адбудоўваць — адбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адва́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адважваць — адважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адве́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адведваць — адведаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адвіваць — адвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адві́льванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адвільваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адво́з, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адвозіць — адвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)