апі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апісваць — апісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апладне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апладняць — апладніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апла́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплакваць — аплакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апламбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апламбоўваць — апламбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплаўляць — аплавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплёўваць — апляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплятаць — аплесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апойваць — апаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апраме́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апраменьваць — апраменіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрана́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апранаць — апрануць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)