абло́мванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абломваць — абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абломваць — абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́ўліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблоўліваць — аблавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблюбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблюбоўваць — аблюбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абляга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблягаць — аблегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблямо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблямоўваць — аблямаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблясе́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблясіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмаро́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмарожваць — абмарозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абма́цванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмацваць — абмацаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абме́р, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмерваць — абмераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)