самаскі́д, ‑а, Мдзе, м.

Тое, што і самазвал. Бетонамяшалкі праз роўныя прамежкі часу выкідалі гатовы замес у жалезныя кузавы самаскідаў. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенажа́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сенажаці, уласцівы ёй. Выйшлі з ёй [дзяўчынай], дзе сенажатная краса Зіхцела, як вясёлкі мнагацветны ўзор. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабаво́льнасць, ‑і, ж.

Слабая воля; бесхарактарнасць. І глядзеў [Ярмалінскі] на краўца так, што той, ад слабавольнасці, Не ведаў, дзе надзець свае вочы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіртзаво́д, ‑а, Мдзе, м.

Завод па вырабу спірту. [Кульгавы:] — Паслалі ў вёску. Там спіртзавод быў. Мяне на гэты завод і прызначылі. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

справаво́д, ‑а, Мдзе, м.

Службовая асоба, якая ведае канцылярскімі справамі. Леаніду паказалі школьныя журналы старэйшых класаў, справавод узяўся запаўняць анкету. Шахнавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стажо́р, ‑а, м.

Той, хто праходзіць стажыроўку дзе‑н. [Трыпут:] — Бяру цябе ў стажоры. І бяру абавязацельства: за дзень вывучыць спецыяльнасці шафёра... Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тавараве́д, ‑а, Мдзе, м.

Тое, што і таваразнавец. — О, у вас густ! — усміхнуўся Грабар. — Я мог бы ўзяць вас тавараведам. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ука́звацца, ‑аецца; незак.

1. Адзначацца, выяўляцца, паказвацца. Тут жа ўказвалася палявая пошта той часці, дзе служыў Ігар. Кулакоўскі.

2. Зал. да указваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улада́ранне, ‑я, н.

Панаванне дзе‑н. У першыя ж дні нямецкага ўладарання [у гарадку] былі арыштаваны мясцовы натарыус, старшыня абутковай арцелі і ляснічы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотавы́стаўка, ‑і, ДМ ‑таўцы; Р мн. ‑тавак; ж.

Збор фатаграфій, выстаўленых для агляду, а таксама месца, дзе яны выстаўлены. Стэнды фотавыстаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)