цвердало́бы, ‑ая, ‑ае.

Разм. іран. Вельмі ўпарты; тугі на розум. [Каваль:] «Цвердалобы ўласнік. Пра хату сваю толькі і думае». Савіцкі. [Вера:] — Трэба было пагутарыць больш далікатна, пэўна паслухаў бы. Не цвердалобы ж ён. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарсцве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

1. Станавіцца чэрствым, больш чэрствым. Хлеб чарсцвее.

2. перан. Траціць чуласць, спагадлівасць. Людзі з цяжкім лёсам ад гора не чарсцвеюць, а робяцца чуллівымі і вельмі спагадлівымі. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эльзеві́р, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Кніга, надрукаваная ў славутых галандскіх друкарнях 16–18 стст., што належалі сям’і друкароў-выдаўцоў Эльзевір.

2. ‑у. Старажытны, вельмі вытанчаны друкарскі шрыфт. Кніга набрана эльзевірам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

at a premium

а) вышэ́й за наміна́льную ва́ртасьць

б) ве́льмі кашто́ўны; у вялі́кім по́пыце (пра тава́р або́ рабо́чую сі́лу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bloated

[ˈbloʊtəd]

adj.

1) напу́хлы, азы́злы

bloated faces — азы́злыя тва́ры

2) ду́тыя; ве́льмі вялі́кія

bloated armaments — празьме́рнае ўзбрае́ньне

•

- bloated herring

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

blond

[blɑ:nd]

1.

adj.

1) бяля́вы; сьве́тлавало́сы

2) ве́льмі сьве́тлага ко́леру

blond oak — сьве́тлы дуб

2.

n.

блянды́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

brilliant

[ˈbrɪljənt]

adj.

1) зы́ркі; бліску́чы

2) Figur. пы́шны, велікапы́шны; цудо́ўны, надзвыча́йны

3) ве́льмі здо́льны, выда́тны (хіру́рг, матэма́тык), генія́льны (плян)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

malignant

[məˈlɪgnənt]

adj.

1) ве́льмі злы, зло́сны; по́ўны няна́вісьці або́ зло́сьці

2) злая́касны, небясьпе́чны для жыцьця́

malignant tumor — злая́касная пухлі́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

obsolete

[,ɑ:bsəlˈi:t]

adj.

1) састарэ́лы, які́ ўжо́ ня ўжыва́ецца, які́ вы́йшаў з ужы́тку (пра сло́ва)

2) ве́льмі стары́; перастарэ́лы, нямо́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

age​1 [eɪdʒ] n.

1. узро́ст;

be/come of age да сягну́ць паўнале́цця;

be under age не дасягну́ць паўнале́цця;

look one’s age выгляда́ць на свае́ гады́/свой узро́ст;

What is his age? Колькі яму гадоў?

2. ages infml ве́льмі до́ўга;

I waited for ages. Я чакаў вельмі доўга.

3. век; эпо́ха;

the Middle Ages Сярэ́днія вякі́, Сярэдняве́чча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)