акірко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акіркоўваць — акіркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аклейваць — аклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акле́йка, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аклейваць — аклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акорваць — акарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акоўваць — акаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрапле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акрапляць — акрапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрэ́сленне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акрэсліваць — акрэсліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксідава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аксідаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акумулі́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. акумуліраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акурваць — акурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)