абзада́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абзадачваць — абзадачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абіраць — абабраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абка́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкатваць — абкатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абка́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкачваць — абкачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкіда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкіда́ць — абкі́даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкідваць — абкі́даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкіто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкітоўваць — абкітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абклейваць — абклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкорваць — абкарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́рмліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкормліваць — абкарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)