айла́нт

(н.-лац. ailanthus, ад малайск. ajlant)

дрэва сям. сімарубавых, пашыранае пераважна ў Кітаі, Індыі, Аўстраліі, лісце якога скормліваюць гусеніцам шаўкапрада.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

актынаме́трыя

(н.-лац. actinotaenium)

аднаклетачная зялёная водарасць сям. касмарыевых, якая трапляецца ў невялікіх вадаёмах, рэках, на эўтрофных і мезатрофных сфагнавых балотах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

актыне́ла

(н.-лац. actinella)

дыятомавая прэснаводная водарасць сям. эўноцыевых, якая пашырана ў Бразіліі, Скандынавіі, на Далёкім Усходзе і на поўначы Еўропы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

алеўры́я

(н.-лац. aleuria)

сумчаты грыб сям. пецыцавых, які расце на глебе сярод травы ў лясах, часта на месцы былых вогнішчаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

альтэрна́рыя

(н.-лац. alternaria)

недасканалы грыб сям. дэмацыевых, які развіваецца на пладах і агародніне ў час вегетацыі і асабліва пры захоўванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анкіласто́ма

(н.-лац. ankylostoma, ад гр. ankylos = сагнуты + stoma = рот)

гельмінт сям. анкіластаматыдаў паразітуе ў кішэчніку чалавека і мясаедных жывёл; крывагалоўка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

апазе́рыс

(н.-лац. aposeris)

травяністая расліна сям. складанакветных з жоўтымі доўгімі кветкамі, пашыраная ў цёплых зонах Еўропы; на Беларусі трапляецца рэдка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

апапана́кс

(ад гр. opos = сок + panaksos = зелле, лекі)

травяністая расліна сям. парасонавых, пашыраная ў Міжземнамор’і, з карэння якой здабываюць парфумерныя рэчывы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

апельсі́н

(гал. appelsien)

пладовае дрэва сям. рутавых, пашыранае ў тропіках і субтропіках, а таксама буйны сакаўны плод гэтага дрэва аранжавага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астэрафо́ра

(н.-лац. asterophora)

шапкавы базідыяльны грыб сям. радоўкавых, які развіваецца на сыраежках і млечніках, іншы раз на гнілых пнях, неядомы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)