адурма́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адурманьваць — адурманіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адухаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адухаўляць — адухавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адушаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адушаўляць — адушавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адхіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адхінаць — адхінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцвіта́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адцвітаць — адцвісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адціраць — адцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адціска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адціскаць — адціснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцясне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адцясняць — адцясніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адча́л, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адчальваць — адчаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адча́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адчальваць — адчаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)