Verbum

папрабіва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. Прабіцца, прарвацца праз што‑н. з сілай — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Мабыць, па гэтай шашы ў мірныя дні і машын хадзіла вельмі мала, бо праз каменне бруку сям-там папрабіваліся чэзлыя зялёныя парасткі. Сабаленка.

2. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Выступіць на паверхню — пра ўсё, многае. Пачырванеў.. [брыгадзір], аж кроплі поту на носе папрабіваліся. Шынклер.

3. Накалоцца на што‑н. вострае — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

назапа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Запаліць што‑н. у многіх месцах, запаліць да чарзе многае. Назапальваць свечак.

пакрыва́віць, ‑крываўлю, ‑крывавіш, ‑крывавіць; зак., што.

Разм.

1. Збіць да крыві. Пакрывавіць ногі.

2. Заліць, запэцкаць кроўю ўсё, многае.

паку́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

1. звычайна безас. Звесці курчам. Рукі пакурчыла.

2. Пагнуць, пакрывіць усё, многае.

памало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., што.

1. Змалоць усё, многае. Памалоць жыта.

2. і без дап. Малоць некаторы час.

паабагу́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абагуліць усіх, многіх або ўсё, многае. Паабагульваць кароў. Паабагульваць плугі і бароны.

паабса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абсадзіць вакол, па краях што‑н. або ўсё, многае. [Бацька] паабсаджваў дрэвамі дарогу. Чорны.

паабціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абцерці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паабціраць твары. Паабціраць пыл з рэчаў.

паабчышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абчысціць усё, многае або ўсіх, многіх. Паабчышчаць яблыкі. Паабчышчаць боты ад снегу.

паадво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-што.

Адвезці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паадвозіць людзей на станцыю. Паадвозіць рэчы.