паз’язджа́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

1. З’ехаць, спусціцца адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Лыжнікі паз’язджалі з гары. Санкі паз’язджалі з узгорка.

2. Едучы, павярнуць куды‑н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Коннікі паз’язджалі на лясную дарогу. Машыны паз’язджалі ўбок.

3. Выехаць адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх. Моладзь паз’язджала з вёскі ў горад.

4. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Ссунуцца, збіцца — пра ўсё, многае. Выгляд.. [жанчын] быў далёка не кірмашовы: з галоў паз’язджалі хусткі, валасы раскалмаціліся... Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрабіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Прабіць, праламаць што‑н. у многіх месцах. Я месцы ведаю, папрабаваў.. палонкі. На ноч туды вуды пастаўлю, а ранічкаю — рыбка. Савіцкі. // Прайсці праз што‑н. з сілай — пра ўсё, многае. Крыніцы папрабівалі пясок.

2. Пракалоць чым‑н. вострым усё, многае. Папрабіваць ногі на цвікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абваліць усё, многае. Лагер немцы не мініравалі, а толькі спалілі і паабвальвалі зямлянкі. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Абагнуць што‑н. з усіх бакоў; абагнуць усё, многае. Паабгінаць краі бляшанага ліста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабле́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Абляпіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пааблепліваць сцены афішамі. Снег пааблепліваў прахожых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабмярза́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Абмерзнуць, абледзянець — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Плытнікі паабмярзалі. Тратуары паабмярзалі. Твары паабмярзалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабсма́львацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Крыху абгарэць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паабсмальваліся людзі на пажары. Слупы паабсмальваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пааб’яда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Аб’есці з усіх бакоў што‑н. або ўсё, многае. Вусень пааб’ядаў лісце ў садзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадгаро́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., хто-што.

Адгарадзіць усё, многае або ўсіх, многіх ад каго‑, чаго‑н. Паадгароджваць свае сады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адрэзаць усё, многае. Прыйшлося вывернуць кошык, паадразаць ножкі [баравікоў] і пакінуць толькі шапачкі. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)