дэрматаміко́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэрматаміко́лаг |
дэрматаміко́лагі |
| Р. |
дэрматаміко́лага |
дэрматаміко́лагаў |
| Д. |
дэрматаміко́лагу |
дэрматаміко́лагам |
| В. |
дэрматаміко́лага |
дэрматаміко́лагаў |
| Т. |
дэрматаміко́лагам |
дэрматаміко́лагамі |
| М. |
дэрматаміко́лагу |
дэрматаміко́лагах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэрывато́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэрывато́лаг |
дэрывато́лагі |
| Р. |
дэрывато́лага |
дэрывато́лагаў |
| Д. |
дэрывато́лагу |
дэрывато́лагам |
| В. |
дэрывато́лага |
дэрывато́лагаў |
| Т. |
дэрывато́лагам |
дэрывато́лагамі |
| М. |
дэрывато́лагу |
дэрывато́лагах |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэсіна́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэсіна́тар |
дэсіна́тары |
| Р. |
дэсіна́тара |
дэсіна́тараў |
| Д. |
дэсіна́тару |
дэсіна́тарам |
| В. |
дэсіна́тара |
дэсіна́тараў |
| Т. |
дэсіна́тарам |
дэсіна́тарамі |
| М. |
дэсіна́тару |
дэсіна́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэскрыптыві́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэскрыптыві́ст |
дэскрыптыві́сты |
| Р. |
дэскрыптыві́ста |
дэскрыптыві́стаў |
| Д. |
дэскрыптыві́сту |
дэскрыптыві́стам |
| В. |
дэскрыптыві́ста |
дэскрыптыві́стаў |
| Т. |
дэскрыптыві́стам |
дэскрыптыві́стамі |
| М. |
дэскрыптыві́сце |
дэскрыптыві́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэсцэндэ́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэсцэндэ́нт |
дэсцэндэ́нты |
| Р. |
дэсцэндэ́нта |
дэсцэндэ́нтаў |
| Д. |
дэсцэндэ́нту |
дэсцэндэ́нтам |
| В. |
дэсцэндэ́нта |
дэсцэндэ́нтаў |
| Т. |
дэсцэндэ́нтам |
дэсцэндэ́нтамі |
| М. |
дэсцэндэ́нце |
дэсцэндэ́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэталіро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэталіро́ўшчык |
дэталіро́ўшчыкі |
| Р. |
дэталіро́ўшчыка |
дэталіро́ўшчыкаў |
| Д. |
дэталіро́ўшчыку |
дэталіро́ўшчыкам |
| В. |
дэталіро́ўшчыка |
дэталіро́ўшчыкаў |
| Т. |
дэталіро́ўшчыкам |
дэталіро́ўшчыкамі |
| М. |
дэталіро́ўшчыку |
дэталіро́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэтэктыві́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэтэктыві́ст |
дэтэктыві́сты |
| Р. |
дэтэктыві́ста |
дэтэктыві́стаў |
| Д. |
дэтэктыві́сту |
дэтэктыві́стам |
| В. |
дэтэктыві́ста |
дэтэктыві́стаў |
| Т. |
дэтэктыві́стам |
дэтэктыві́стамі |
| М. |
дэтэктыві́сце |
дэтэктыві́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэтэкты́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэтэкты́ўшчык |
дэтэкты́ўшчыкі |
| Р. |
дэтэкты́ўшчыка |
дэтэкты́ўшчыкаў |
| Д. |
дэтэкты́ўшчыку |
дэтэкты́ўшчыкам |
| В. |
дэтэкты́ўшчыка |
дэтэкты́ўшчыкаў |
| Т. |
дэтэкты́ўшчыкам |
дэтэкты́ўшчыкамі |
| М. |
дэтэкты́ўшчыку |
дэтэкты́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэўтэрагані́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэўтэрагані́ст |
дэўтэрагані́сты |
| Р. |
дэўтэрагані́ста |
дэўтэрагані́стаў |
| Д. |
дэўтэрагані́сту |
дэўтэрагані́стам |
| В. |
дэўтэрагані́ста |
дэўтэрагані́стаў |
| Т. |
дэўтэрагані́стам |
дэўтэрагані́стамі |
| М. |
дэўтэрагані́сце |
дэўтэрагані́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэфектаскапі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэфектаскапі́ст |
дэфектаскапі́сты |
| Р. |
дэфектаскапі́ста |
дэфектаскапі́стаў |
| Д. |
дэфектаскапі́сту |
дэфектаскапі́стам |
| В. |
дэфектаскапі́ста |
дэфектаскапі́стаў |
| Т. |
дэфектаскапі́стам |
дэфектаскапі́стамі |
| М. |
дэфектаскапі́сце |
дэфектаскапі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)