гуля́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гуля́ннік гуля́ннікі
Р. гуля́нніка гуля́ннікаў
Д. гуля́нніку гуля́ннікам
В. гуля́нніка гуля́ннікаў
Т. гуля́ннікам гуля́ннікамі
М. гуля́нніку гуля́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)