slash​2 [slæʃ] v.

1. паласава́ць, сячы́ (шабляю);

slash at smth. (with smth.) лупцава́ць, хваста́ць што-н. (чым-н.);

slash one’s way through/past smth. праклада́ць сабе́ шлях, паласу́ючы ша́бляю напра́ва і нале́ва

2. зніжа́ць (цэны); рэ́зка скарача́ць;

slash the text of a speech мо́цна скарача́ць тэкст прамо́вы

3. рабі́ць разрэ́зы (у адзенні)

4. рэ́зка крытыкава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зне́шні, ‑яя, ‑яе.

1. Які знаходзіцца, размяшчаецца звонку, за межамі чаго‑н.; проціл. унутраны (у 1 знач.). Знешняе асяроддзе. □ Знешнія шыбы пакрыты тоўстым пластом шызага інею. Шамякін. // Які дзейнічае звонку. Знешнія ўплывы. // Звернуты вонкі; вонкавы. Свайму знешняму выгляду рэдактар надаваў не малое значэнне. Колас.

2. Які праяўляецца толькі са знешняга боку, не закранаючы асновы, сутнасці чаго‑н. Знешнія змены. Знешні спакой. □ Можа, пры ўсёй сваёй знешняй няўклюднасці — сухасці, строгасці, рэзкасці — Леўкін у душы ўсё ж някепскі чалавек? Дадзіёмаў. // перан. Паказны, паверхневы, пазбаўлены глыбіні. Савецкага чалавека не можа асляпіць знешні бляск. «ЛіМ».

3. Які адносіцца да зносін з замежнымі дзяржавамі; проціл. унутраны (у 4 знач.). Знешні гандаль. Знешняя палітыка. // Які існуе, дзейнічае за межамі данай дзяржавы; замежны. Знешнія і ўнутраныя цэны. Знешнія і ўнутраныя ворагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зні́зіцца, зніжуся, знізішся, знізіцца; зак.

1. Спусціцца ніжэй, апусціцца ўніз. Васька глядзіць на сонца, якое знізілася над далёкаю вёскай. Лынькоў. Бусел зрабіў некалькі кругоў над балотам, знізіўся і сеў. Дуброўскі. // перан. Паставіць сябе ў нізкае становішча; унізіцца. Некалькі разоў ён хацеў было спытаць парады ў Візэнера, але гонар не дазволіў яму знізіцца да гэтага. Шамякін.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць ніжэйшым, малым (пра ступень, велічыню, інтэнсіўнасць чаго‑н.); зменшыцца. Тэмпература знізілася. Цэны знізіліся. Сабекошт прадукцыі знізіўся. □ Па .. тоне мы зразумелі, што інтарэс дзяўчат да нашых асоб неяк адразу знізіўся. Лынькоў. // Стаць ніжэйшым па якасці або значнасці, важнасці. Аўтарытэт знізіўся. // Стаць ніжэйшым па тону, па гучанню (пра голас, гук і пад.). Вольчын голас раптам, нібы ад спалоху, знізіўся. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zurückgehen

* vi (s) ісці́ наза́д, вярта́цца

2) адступа́ць, адыхо́дзіць

3) спада́ць, ме́ншаць

die Préise gíngen zurück — цэ́ны спа́лі [зні́зіліся]

4) (auf A) узыхо́дзіць, пахо́дзіць (да чаго-н. у мінулым)

5) звярта́цца (да першакрыніц)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

скака́ць, скачу́, ска́чаш, ска́ча; скачы́; незак.

1. Рабіць скачкі, хутка рухацца, падскокваючы.

Дзеці скачуць на лузе.

Заяц скача па канюшыне.

С. на адной назе.

2. Адскокваць убок або ўверх, стукаючы аб што-н. цвёрдае.

Мячык скача па тратуары.

3. Міжвольна дрыжаць, трэсціся (пра часткі цела, твару; разм.).

Калені скакалі ад страху.

На шыі скача жылка.

4. Ехаць наўскач.

С. на кані праз выган.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Рэзка змяняцца (разм.).

Гутарка скакала з адной тэмы на другую.

Тэмпература ў дзіцяці скача.

Цэны скачуць.

6. Танцаваць (разм.).

С. польку.

7. Часта мяняць месца работы, вучобы (разм.).

С. з аднаго завода на другі.

◊

Скакаць пад чыю дудку (неадабр.) — падпарадкоўвацца чужой волі.

|| аднакр. скакану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1, 2 і 5 знач.; разм.), ско́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1, 2, 5 і 7 знач.) і ско́чыць, -чу, -чыш, -чыць (да 1 і 5 знач.).

|| наз. скака́нне, -я, н. і скок, -у, м. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дасту́пны

1. (да якога можна прайсці) zúgänglich; erréichbar;

2. (магчымы, пасільны для многіх) erschwínglich;

3. (лёгкі для разумення) geméinverständlich, leicht verständlich;

4. (просты, абыходлівы) éinfach, zúgänglich;

5. (для кантролю) kontrollíerbar; überprǘfbar; überwáchbar;

дасту́пныя цэ́ны erschwíngliche Préise;

быць дасту́пным zúgänglich sein;

у лёгка дасту́пнай фо́рме in leicht verständlicher Form

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

павы́сіць erhöhen vt, stéigern vt, hében* vt; auf éinen höheren Stand bríngen*; hináufsetzen vt, heráufsetzen vt (цэны, падаткі і пад.);

павы́сіць жыццёвы ўзро́вень den Lébensstandard hében* [erhöhen];

павы́сіць зарпла́ту das Gehált áufbessern;

павы́сіць сваю кваліфіка́цыю sich wéiterbilden аддз;

павы́сіць па слу́жбе befördern vt;

павы́сіць го́лас die Stímme erhében*; láuter spréchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

расці́

1. wáchsen* vi (s), heránwachsen* vi (s); gedéihen* vi (s) (пра расліны);

◊ расці́ як грыбы́ пасля́ дажджу́ wie Pílze aus dem Bóden schíeßen*;

2. (павялічвацца) (án)wáchsen* vi (s); zúnehmen* vi, ánsteigen* vi;

ху́тка расці́ in die Höhe schíeßen*;

цэ́ны расту́ць die Préise stéigen*;

3. (удасканальвацца) sich entwíckeln, sich vervóllkommnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

administer

[ədˈmɪnɪstər]

1.

v.t.

1) ве́сьці (спра́вы), кірава́ць, зага́дваць, адміністрава́ць

to administer one’s household — ве́сьці сваю́ ха́тнюю гаспада́рку

2) дава́ць, выдава́ць, раздава́ць

The doctor administered an anesthetic to the patient — До́ктар даў пацые́нту абязбо́львальны сро́дак

3) кантралява́ць, стабілізава́ць цэ́ны або́ зарабо́ткі

2.

v.i. Law

выко́нваць абавя́зкі адміністра́тара або апякуна́

•

- administer an oath

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

твёрдый прям., перен. цвёрды;

твёрдое наме́рение цвёрды наме́р;

твёрдые це́ны цвёрдыя цэ́ны;

твёрдая валю́та цвёрдая валю́та;

твёрдый согла́сный лингв. цвёрды зы́чны;

в здра́вом уме́ и твёрдой па́мяти пры сваі́м ро́зуме і цвёрдай па́мяці;

он не твёрд в орфогра́фии ён не цвёрда ве́дае арфагра́фію;

твёрдый знак цвёрды знак;

◊

стоять на твёрдой по́чве стая́ць на цвёрдай гле́бе (цвёрдым гру́нце).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)