catch1 [kætʃ] n.
1. злаўле́нне; лаўле́нне; злоў
2. уло́ў (рыбы)
3. па́стка; падма́н; падэ́сць, хі́трасць;
that’s the catch у тым вось і ўся хі́трасць;
there must be a catch somewhere тут што́сьці не так; тут ёсць не́йкая падэ́сць
4. вы́гадная здабы́ча;
no catch/not much of a catch незайздро́сны набы́так; грош цана́
5. за́саўка; зава́ла; кля́мка; шпінгале́т
6. : with a catch in her voice перары́вістым го́ласам
7. sport кэч
♦
(а) catch 22 «па́стка-22» (парадаксальная сітуацыя, з якой няма выйсця); «зачарава́нае ко́ла»
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ва́ртасць ж
1. эк Wert m -(e)s;
наміна́льная ва́ртасць Nominálwert m, Nénnwert m; Nénnbetrag m -(e)s, -träge;
дада́ная ва́ртасць Méhrwert m;
менава́я ва́ртасць Táuschwert m;
ры́начная ва́ртасць Márktwert m;
сапра́ўдная ва́ртасць tatsächlicher Wert;
спажыве́цкая ва́ртасць Lébenshaltungskosten pl;
суку́пная ва́ртасць Gesámtwert m;
2. (цана, кошт) эк, фін Preis m -(e)s, -e, Kósten pl;
абліга́цыя ва́ртасцю дзе́сяць рублёў еіn Ánleiheschein [éine Obligatión] zu zehn Rúbel;
3. перан Wert m -(e)s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дрэнны, благі, кепскі, паганы, нядобры, недабраякасны, нізкаякасны, нездавальняючы, адмоўны, ад'емны, няважны, несамавіты, непахвальны, нікчэмны, няспраўны, недасканалы, непрыгодны, няўдалы, бракаваны, бракоўны, заляжалы; ліхі, паскудны, паршывы, лядачы, лядайкі, лядашчы, задрыпаны, неважнецкі, нецікавы, незайздросны, нялюдскі, нягодны, нягожы, негадзівы, нікудышны, ерундоўскі, марны, плёвы, ахаўскі, тандэтны (разм.); злы (абл.); слабы, бездапаможны, няспелы, пракляты, апошні, сабачы, чартоўскі, д'ябальскі (перан.) □ на нізкім узроўні, нічога не варты, нікуды не варты, грош цана, нуль цана
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
steep
I [sti:p]
1.
adj.
1) стро́мкі, стро́мы
steep bank — стро́мкі бе́раг ракі́
steep slope — стро́ма f.
2) завысо́кі
a steep price — празьме́рна высо́кая цана́
2.
n.
стро́ма f.
II [sti:p]
1.
v.t.
мачы́ць; насто́йваць; зава́рваць
2.
v.i.
1) мо́кнуць (у чым), зава́рвацца; насто́йвацца; наця́гваць (пра гарба́ту, зёлкі)
2) паглыбля́цца, акуна́цца
ruins steeped in gloom — руі́ны патана́лі ў це́мры
3.
n.
мачэ́ньне, насто́йваньне n.
•
- steeped in
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wholesale
[ˈhoʊlseɪl]
1.
n.
гуртавы́, апто́вы га́ндаль, га́ндаль гу́ртам
He buys at wholesale and sells at retail — Ён купля́е гу́ртам, а прадае́ ўраздро́б
2.
adj.
1) гуртавы́, апто́вы
the wholesale price — гуртава́я цана́
2) Figur. павярхо́ўны, беспадста́ўны
Avoid wholesale condemnation — Высьцерага́йцеся беспадста́ўных, павярхо́ўных асуджэ́ньняў
3) Figur. агу́льны, ма́савы
wholesale slaughter — ма́савае зьнішчэ́ньне, разьня́ f.
3.
adv.
ма́сава; гу́ртам, агу́лам; у вялі́кіх паме́рах
4.
v.t.
прадава́ць гу́ртам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
курс 1, ‑у, м.
1. Напрамак руху, шлях (карабля, самалёта і пад.). Змяніць курс карабля. □ Самалёт цвёрда лёг на свой курс — на захад. Новікаў.
2. перан. Напрамак палітыкі, дзейнасці. Курс на політэхнізацыю навучання. Курс на індустрыялізацыю краіны.
курс 2, ‑а, м.
1. Сістэматычны выклад якой‑н. навуковай дысцыпліны, галіны ведаў, а таксама падручнік, які з’яўляецца такім выкладам. Курс гісторыі партыі. Курс вышэйшай матэматыкі.
2. Увесь аб’ём якога‑н. навучання. Курс сярэдняй школы. Універсітэцкі курс.
3. Навучальны год у спецыяльнай сярэдняй і вышэйшай навучальных установах. Закончыць тры курсы інстытута. // Разм. Студэнты пэўнага года навучання. Пяты курс здае дзяржаўныя экзамены.
4. толькі мн. (ку́рсы, ‑аў). Форма паскоранай падрыхтоўкі і павышэння кваліфікацыі кадраў. Курсы шафёраў. Курсы перападрыхтоўкі настаўнікаў.
5. Закончаны цыкл лячэбных працэдур. Курс лячэння.
6. У СССР — вартасць каштоўных папер, якая ўстанаўліваецца спецыяльнымі дзяржаўнымі нарматыўнымі актамі; у капіталістычных краінах — цана, па якой на біржы прадаюцца і купляюцца акцыі, аблігацыі, вэксалі і інш. каштоўныя паперы.
•••
У курсе чаго (быць) — пра дасведчанасць у чым‑н.
Увайсці ў курс гл. увайсці.
Увесці ў курс гл. увесці.
[Ад лац. cursus — ход, цячэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сярдзі́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Схільны сердаваць, злавацца; злосны (пра чалавека). Маці ў .. [Івана] была сярдзітая, набожная жанчына. Машара. На маё дзіва, звычайна сярдзіты і строгі, бацька нават не накрычаў. Скрыган. Сярдзіты стораж выганяў нас з саду, З шырокай барадой, як памяло. Гаўрусёў. // Уласцівы такому чалавеку. Сярдзіты нораў. // Люты, злы (пра жывёл). У дзядзькі Антона надта сярдзітыя сабакі, ды затое разумныя, умелі пільна сцерагчы двор. Грамовіч.
2. Які сярдуе, злуецца на каго‑, што‑н., перажывае гнеў. [Аптэкар:] — Нешта дзядзька Галілей дужа сярдзіты сягоння? Зарэцкі. Базыль дадому вярнуўся стомлены, сярдзіты. Бажко. [Кіру] пад локаць падтрымліваў Пракоп Свірын — нахмураны, нават сярдзіты. Карпаў. // Які мае гнеўны, злы выраз (пра вочы, твар і пад.). Поглядам сярдзітым, нездаволеным [жонка] абмерала [Базыля]. Нікановіч. // Прасякнуты, выкліканы гневам, злосцю. Сіваваронкі з сярдзітым краканнем кружылі над дуплістымі дзеравякамі. Колас.
3. перан. Разм. Моцны ў сваім праяўленні, люты (пра мароз, вецер і пад.). Сярдзітая нахлынула зіма. Танк.
4. Які моцна дзейнічае (пра віно, табаку, гарчыцу і пад.). Бацька .. перакуліў кілішак, крэкнуў і занюхаў мякішам хлеба. — Сярдзітая, халера, спірытус з панскага бровара. Грахоўскі. // Залішне высокі, недаступны (пра цану). Сярдзітая цана.
5. Разм. Старанны, заўзяты. Хлопец страх сярдзіты да работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кра́йний
1. (находящийся на краю) кра́йні;
кра́йняя изба́ кра́йняя ха́та;
кра́йняя ле́вая полит. кра́йняя ле́вая;
кра́йние чле́ны пропо́рции мат. кра́йнія чле́ны прапо́рцыі;
2. (чрезвычайный) кра́йні, надзвыча́йны; (последний) апо́шні;
кра́йние ме́ры кра́йнія (надзвыча́йныя, апо́шнія) ме́ры (за́хады);
кра́йний срок апо́шні тэ́рмін;
кра́йняя цена́ апо́шняя цана́;
кра́йняя необходи́мость кра́йняя неабхо́днасць (пі́льная патрэ́ба);
в кра́йнем слу́чае у кра́йнім вы́падку;
к кра́йнему сожале́нию на вялі́кі жаль;
по кра́йней ме́ре прына́мсі, па кра́йняй ме́ры;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
value1 [ˈvælju:] n.
1. ва́ртасць, кошт, цана́;
market value ры́начная, курсава́я ва́ртасць;
drop/fall/go down in value тра́ціць ва́ртасць
2. кашто́ўнасць, ва́жнасць;
set/put/place a high value on smth. цані́ць што-н. высо́ка; надава́ць вялі́кае значэ́нне чаму́-н.;
know the value of time цані́ць свой час;
be of great value мець вялі́кую кашто́ўнасць; быць ве́льмі кашто́ўным
3. pl. values кашто́ўнасці (маральныя, мастацкія і да т.п.);
a sense of values мара́льныя крытэ́рыі;
human values агульна чалаве́чыя кашто́ўнасці
4. math. велічыня́
5. mus. праця́гласць но́ты, рытмі́чная ва́ртасць
6. ling. сэнс, значэ́нне
7. валёр (жывапіс)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кошт м
1. эк Wert m -(e)s, -e;
наміна́льны кошт Nominálwert m, Nénnwert m; Nénnbetrag m -(e)s, -beträge, Nominálbetrag m;
спажыве́цкі кошт Gebráuchswert m;
тава́рны кошт Wárenwert m;
кошт рабо́чай сі́лы der Wert der Árbeitskraft; Árbeitskosten pl;
за кошт (чый-н, каго-н) auf j-s Kósten [Réchnung];
за кошт ле́пшай пра́цы durch béssere Árbeit;
2. (цана) Preis m -es, -e, Kósten pl;
кошт жыцця́ Lébenshaltungskosten pl;
кошт прае́зду Fáhrpreis m;
кошт перасы́лкі Versándkosten pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)