спарта́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Спарты, спартанцаў. Спартанскія воіны.

2. Які ўласцівы спартанцу, вызначаецца стрыманасцю; суровы. Спартанскі характар жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпідэмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эпідэміі, мае характар эпідэміі. Эпідэмічнае захворванне. // Прызначаны для барацьбы з эпідэміяй. Эпідэмічныя прышчэпкі. Эпідэмічная камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апасіяна́та

(іт. appassionato = прадузяты)

натхнёны характар выканання музычнага твора або яго часткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канта́біле

(іт. cantabile = пявуча)

пявучы характар выканання музычнага твора або яго часткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

элева́та

(іт. elevato = высокі)

1) муз. узнёсла;

2) характар выканання музычнага твора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

determined

[dɪˈtɜ:rmɪnd]

adj.

непахі́сны; нава́жаны, станаўкі́ (чалаве́к)

determined character — цьвёрды хара́ктар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

formative

[ˈfɔrmətɪv]

adj.

1) фармава́льны, ствара́льны, які́ фарму́е (хара́ктар)

2) словаўтвара́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

únstet

a

1) няста́лы, няўсто́йлівы, зме́нлівы (напр., характар); трыво́жны, няўры́мслівы, няўсе́длівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Charákter

[ka-]

m -s, -tére хара́ктар

ein Mann von ~ — чалаве́к з хара́ктарам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

басма́цтва, ‑а, н.

Узброены контррэвалюцыйны нацыяналістычны рух у Сярэдняй Азіі ў перыяд барацьбы за ўмацаванне Савецкай улады, які набыў характар адкрытага палітычнага бандытызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)